Śródziemie Wiki
(→‎Historia: literówka)
Znaczniki: VisualEditor apiedit
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: VisualEditor apiedit
Linia 10: Linia 10:
 
W pobliżu Menegrothu, [[Beren]] po raz pierwszy spotkał [[Lúthien]]. Ojciec jej nie chciał się zgodzić na oddanie mu jego ręki, zarządał w dowód jednego z [[Silmarile|silmarili]] z [[Żelazna Korona|korony Morgotha]]. Beren wyrwał silmaril, lecz strzegący [[Angband]]u wilk [[Carcharoth]] odgryzł mu rękę z klejnotem. Oszalały przez palące mu przedarł się przez obręcz Meliany, gdzie pokonał go pies Luthien [[Huan]]. W ten sposób silmaril dostał się do Menegroth.
 
W pobliżu Menegrothu, [[Beren]] po raz pierwszy spotkał [[Lúthien]]. Ojciec jej nie chciał się zgodzić na oddanie mu jego ręki, zarządał w dowód jednego z [[Silmarile|silmarili]] z [[Żelazna Korona|korony Morgotha]]. Beren wyrwał silmaril, lecz strzegący [[Angband]]u wilk [[Carcharoth]] odgryzł mu rękę z klejnotem. Oszalały przez palące mu przedarł się przez obręcz Meliany, gdzie pokonał go pies Luthien [[Huan]]. W ten sposób silmaril dostał się do Menegroth.
   
Po upadku [[Nargothrond]]u, Thingol postanowił oprawić [[Silmarile|Silmaril]] w naszyjnik Nauglamir, przyniesiony mu w podarunku przez [[Hurin Thalion|Hurin]]a. Sprowadził w tym celu krasnoludzkich rzemieślników, jednak piękno ich dzieła skusiło ich. Thingol został zabity, i skarb obrabowany. Odtąd Menegrothem władał jego wnuk, [[Dior|Dior Eluchil]]. Meliana po śmierci męża zrozpaczona nie panowała nad Obręczą. Zuchwała napaść wywołała odwet który doprowadził do zabicia prawie całej grupy Krasnoludów. Dwóch którzy przeżyli zanieśli wieść do [[Nogrod]]u, gdzie zebrano wielką armię i ruszono na Mengroth. W [[PE 503|503 PE]] rozegrała się [[Bitwa Tysiąca Jaskiń]] w której zginęło wielu elfów i krasnoludów. Kapitan straży [[Mablung]] został zabity u drzwi skarbca. W drodze powrotnej krasnoludów dopadła jednak grupa [[Zielone Elfy|Zielonych Elfów]] pod wodzą Berena w [[Bitwa nad Sarn Athrad|Bitwie u Sarn Athrad]]. Niewielu przeżyło, a pozostali zostali dobici przez [[Entowie|entów]] na stokach [[Góra Dolmed|Góry Dolmed]].
+
Po upadku [[Nargothrond]]u, Thingol postanowił oprawić [[Silmarile|Silmaril]] w naszyjnik Nauglamir, przyniesiony mu w podarunku przez [[Hurin Thalion|Hurin]]a. Sprowadził w tym celu krasnoludzkich rzemieślników, jednak piękno ich dzieła skusiło ich. Thingol został zabity, i skarb obrabowany. Odtąd Menegrothem władał jego wnuk, [[Dior|Dior Eluchil]]. Meliana po śmierci męża zrozpaczona nie panowała nad Obręczą. Zuchwała napaść wywołała odwet który doprowadził do zabicia prawie całej grupy Krasnoludów. Dwóch którzy przeżyli zanieśli wieść do [[Nogrod]]u, gdzie zebrano wielką armię i ruszono na Mengroth. W [[PE 503|503 PE]] rozegrała się [[Bitwa Tysiąca Jaskiń]], w której zginęło wielu elfów i krasnoludów. Kapitan straży [[Mablung]] został zabity u drzwi skarbca. W drodze powrotnej krasnoludów dopadła, jednak grupa [[Zielone Elfy|Zielonych Elfów]] pod wodzą Berena w [[Bitwa nad Sarn Athrad|Bitwie u Sarn Athrad]]. Niewielu przeżyło, a pozostali zostali dobici przez [[Entowie|entów]] na stokach [[Góra Dolmed|Góry Dolmed]].
   
 
Meliana odeszła z Doriathu, a jej obręcz przestała istnieć. Luthien przeniosła się na wyspę [[Tol Galen]] i tam nosiła silmaril. Jednak po ich śmierci Nauglamir wrócił do Menegrothu do rąk ich syna Diora Eluchila. Wkrótce [[synowie Fëanora]] dowiedzieli się, gdzie znajduje się Silmaril i zarządali go. Dior odmówił więc napadli na Menegroth, pustosząc go. Było to drugie bratobójstwo w historii - gdy elfy napadły na elfów. Z miasta uciekła część ludności, w tym [[Elwinga]] zabierając ze sobą Silmaril do [[Przystań Sirionu|Przystani Sirionu]]. Menegroth został opuszczony.
 
Meliana odeszła z Doriathu, a jej obręcz przestała istnieć. Luthien przeniosła się na wyspę [[Tol Galen]] i tam nosiła silmaril. Jednak po ich śmierci Nauglamir wrócił do Menegrothu do rąk ich syna Diora Eluchila. Wkrótce [[synowie Fëanora]] dowiedzieli się, gdzie znajduje się Silmaril i zarządali go. Dior odmówił więc napadli na Menegroth, pustosząc go. Było to drugie bratobójstwo w historii - gdy elfy napadły na elfów. Z miasta uciekła część ludności, w tym [[Elwinga]] zabierając ze sobą Silmaril do [[Przystań Sirionu|Przystani Sirionu]]. Menegroth został opuszczony.

Wersja z 16:56, 24 wrz 2015

Menegroth

Przedmieścia Menegrothu

Menegroth (sin. wiele grot) – stolica Doriathu, królestwa Elu Thingola i Meliany, zbudowana przez krasnoludów z Belegostu. Znajdowała się za Obręczą Meliany.

Wygląd

Miasto stanowiły setki wielkich sal wykutych we wnętrzu góry. Do miasta prowadził wysoki kamienny most nad Esgalduiną, w miejscu gdzie skręca ona na zachód, oraz wspaniała brama daleko ponad nurtem rzeki. Wewnątrz filary wyrzeźbiono na kształt buków Oromego zdobione w ornamenty roślinne i zwierzęce, liczne srebrne fontanny, złote latarnie, marmurowe misy. Wewnątrz miasta podobno żyły nawet słowiki i inne ptaki. Meliana wieszała na ścianach tkaniny własnej roboty przedstawiające obrazy z Valinoru a także przepowiednie przyszłości. Było to jedno z najwspanialszych miast w dziejach Ardy.

Historia

W Erze Drzew Sindarowie żyli w rozproszeniu w lasach Region, Neldoreth a także na wybrzeżu Falas. Gdy kończył się czas uwięzienia Melkora, a więc ok. 1300 ED Meliana przekonała Thingola aby zabezpieczyć się. Żyjąc w dobrej komitywie z Krasnoludami, król Thingol poprosił ich o wybudowanie fortecy. Ich wieloletnia praca doprowadziła do wybudowania potężnej sieci jaskiń. Meliana stworzyła też obręcz obronną dokoła królestwa. Po pierwszej bitwie o Beleriand w Menegroth schroniło się wielu uciekinierów i miasto to stało się punktem styku wielu szczepów elfickich. Królestwo nie wdawało się w konflikty i żyło w odosobnieniu, nie biorąc nawet udziału w wielkich bitwach.

W pobliżu Menegrothu, Beren po raz pierwszy spotkał Lúthien. Ojciec jej nie chciał się zgodzić na oddanie mu jego ręki, zarządał w dowód jednego z silmarili z korony Morgotha. Beren wyrwał silmaril, lecz strzegący Angbandu wilk Carcharoth odgryzł mu rękę z klejnotem. Oszalały przez palące mu przedarł się przez obręcz Meliany, gdzie pokonał go pies Luthien Huan. W ten sposób silmaril dostał się do Menegroth.

Po upadku Nargothrondu, Thingol postanowił oprawić Silmaril w naszyjnik Nauglamir, przyniesiony mu w podarunku przez Hurina. Sprowadził w tym celu krasnoludzkich rzemieślników, jednak piękno ich dzieła skusiło ich. Thingol został zabity, i skarb obrabowany. Odtąd Menegrothem władał jego wnuk, Dior Eluchil. Meliana po śmierci męża zrozpaczona nie panowała nad Obręczą. Zuchwała napaść wywołała odwet który doprowadził do zabicia prawie całej grupy Krasnoludów. Dwóch którzy przeżyli zanieśli wieść do Nogrodu, gdzie zebrano wielką armię i ruszono na Mengroth. W 503 PE rozegrała się Bitwa Tysiąca Jaskiń, w której zginęło wielu elfów i krasnoludów. Kapitan straży Mablung został zabity u drzwi skarbca. W drodze powrotnej krasnoludów dopadła, jednak grupa Zielonych Elfów pod wodzą Berena w Bitwie u Sarn Athrad. Niewielu przeżyło, a pozostali zostali dobici przez entów na stokach Góry Dolmed.

Meliana odeszła z Doriathu, a jej obręcz przestała istnieć. Luthien przeniosła się na wyspę Tol Galen i tam nosiła silmaril. Jednak po ich śmierci Nauglamir wrócił do Menegrothu do rąk ich syna Diora Eluchila. Wkrótce synowie Fëanora dowiedzieli się, gdzie znajduje się Silmaril i zarządali go. Dior odmówił więc napadli na Menegroth, pustosząc go. Było to drugie bratobójstwo w historii - gdy elfy napadły na elfów. Z miasta uciekła część ludności, w tym Elwinga zabierając ze sobą Silmaril do Przystani Sirionu. Menegroth został opuszczony.

Etymologia

Nazwa miasta oznacza mniej więcej Tysiąc Skalnych Drążeń i pochodzi z sindarinu, choć jest wersja, że w doriathińskim znaczy dokładnie Tysiąc Grot.

Ciekawostki

  • Miasto zostało poetycko opisane w Lay of Leithian. Co ciekawe opis ten jest przeciwnością w identycznej formie do opisu Angbandu.