Eöl i Aredhela w Nan Elmoth – graf. Ted Nasmith
Maeglin – szesnasty rozdział książki Silmarillion i części Quenta Silmarillion, napisanej przez J.R.R. Tolkiena, zredagowanej przez Christophera Tolkiena.
Treść rozdziału[]
Aredhela zamieszkała wraz ze swoim bratem Turgonem w Gondolinie. Z czasem życie w Ukrytym Królestwie znudziło jej się i po licznych namowach przekonała Turogona, aby ten pozwolił jej opuścić miasto. Turgon przydzielił jej w ramach eskorty trzech elfów i nakazał im poprowadzić jego siostrę do Hithlumu, gdzie mieszkał Fingon.
U brodów Brithiach na rzece Sirion Aredhela postanowiła jednak, że nie chce jechać do Hithlumu i ruszyła na południe, chcąc spotkać się z synami Fëanora. Zatrzymano ją pod Obręczą Meliany, ponieważ żaden Ñoldor nie będący potomkiem Finarfina nie mógł jej przekroczyć. Siostra Turgona obrała wtedy niebezpieczną drogę mięzy północną granicą Doriathu a Ered Gorgoroth. Tam jednak podróżujących rozdzieliły cienie, a eskorta Aredheli, zaatakowana przez potomstwo Ungolianty, ratowała się ucieczką i wróciła do Gondoliu, gdzie przekazała wieści o zagubionej księżniczce Turgonowi.
Aredhela dotarła sama do Himladu, gdzie przyjęli ją domownicy nieobecnego Celegorma. Mieszkała tam przez jakiś czas, Celegorm jednak nie wracał i wkrótce siostra Turgona, zapuszczając się samotnie w coraz dalsze wędrówki dotarała do Nan Elmoth, gdzie zgubiła się wśród drzew. Mieszkający tam Eöl zakochał się w elfce i czarami doprowadził ją do swojego ukrytego domostwa. Aredhela zamieszkała z nim, została jego żoną i urodziła mu syna Maeglina.
Aredhela opowiadała Maeglinowi wiele o Ñoldorach, ten zaś wkrótce zapragnął opuścić Nan Elmoth, na co jednak nie zgadzał się Eöl – różnica zdań znacząco ochłodziła stosunki między nimi. Pewnego dnia jednak Eöl został zaproszony na ucztę przez krasnoludów z Nogrodu, z którymi utrzymywał przyjazny kontakt. Kiedy opuścił dom, Maeglin nakłonił matkę, aby razem uciekli z lasu i ruszyli do Gondolinu. Eöl powrócił do Nan Elmot wcześniej niż planował i kiedy dowiedział się o ucieczce jego rodziny, ruszył wściekły za nimi w pogoń. Na trasie pojmali go jeźdźcy Curufina, który, choć darzył Eöla niechęcią, powiedział mu, gdzie pojechała jego żona i syn, samego ciemnego elfa puścił zaś wolno.
Aredhela i Maeglin dotarli do Gondolinu, gdzie Turgon przyjął ich z dużą radością. Po jakimś czasie pod bramami Ukrytego Królestwa zjawił się też Eöl, którego od razu pojmano. Aredhela wyjawiła, że jest jego żoną, a Maeglin jego synem. Eöl postawiony przed obliczem króla nakazał pod groźbą klątwy Maeglinowi powrócić do Nan Elmoth, ten jednak nic nie odpowiadał, Turgon zaś postawił Eölowi warunek zamieszkania w Gondolinie lub śmierci. Wściekły Eöl rzucił zatrutym dzirytem w Maeglina, ostrze jednak zraniło siostrę Turgona, która zasłoniła syna ciałem. Ciemnego elfa obezwładniono, a kiedy Aredhela umarła od zatrutej rany, Turgon skazał Eöla na śmierć. Ojca Maeglina zrzucono z urwiska.
Maeglin wiódł później dobre życie w Gondolinie, wiernie służył królowi, poświęcał również dużo czasu na wydobywanie cennych minerałów i wykuwanie broni w swojej kuźni. Dręczyła go jedynie zakazana miłość do Idril, jego kuzynki. Córka Turgona nie odwzajemniała miłości Maeglina, która wręcz ją brzydziła, ten jednak nie odpuszczał uczuciu, które z czasem rodziło coraz większą ciemność w jego sercu.
| Poprzedni rozdział: Ñoldorowie w Beleriandzie |
Maeglin | Następny rozdział: Ludzie przybywają na Zachód |