Ludzie z Esgaroth – ludzie mieszkający w Esgaroth, byli spokrewnieni z Bardanami.
Historia[]
Trzecia Era[]
Ludzie z Esgaroth byli Nortami, a więc łączyło ich pokrewieństwo z Edainami, głównie z ludem Hadora[1]. Zajmowali się handlem żywnością z Ereborem, Dale i Leśnym Królestwem oraz trudnili się rybołówstwem. W 2770 roku Trzeciej Ery populacja Esgaroth wzrosła przez atak Smauga, ponieważ wielu uciekinierów z Dale przybyło właśnie do Miasta na Jeziorze. Gdy krasnoludowie z Ereboru byli na wygnaniu, poziom życia mieszkańców uległ pogorszeniu, ze względu na utratę możliwości wymiany towarowej.
Gdy w 2941 roku Kompania Thorina przybyła odbić Samotną Górę, ludzie z Esgaroth powitali ich godnie, przygotowując ich na ostatnią część wędrówki[2]. Pamiętali oni legendę, wedle której Król pod Górą kiedyś powróci. Niedługo później miasto zostało zaatakowane i zniszczone przez Smauga który podejrzewał, że mieszkańcy wsparli Kompanię Krasnoludów. Ludzie pod wodzą Barda wybrali się pod Samotną Górę, gdzie zażądali zapłaty od krasnoludów w postaci jednej dwunastej skarbu[3]. Sytuacja zaczynała się zaostrzać, tym bardziej, że na pomoc Thorinowi miał przyjść Dáin II Żelazna Stopa. Waśnie przerwała Bitwa Pięciu Armii, po której Esgaroth zostało odbudowane. Niektórzy ludzie przenieśli się północ od Dale. W czasach Wojny o Pierścień Miasto na Jeziorze było częścią królestwa Dale[4].
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Cirion i Eorl. Przyjaźń Gondoru z Rohanem”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Gorące powitanie
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Chmury się gromadzą
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Wiele spotkań”