Klatka z filmu Hobbit: Niezwykła Podróż
Ludzie z Dale – plemię Nortów, mieszkające w Dale. Nazywano ich też Bardanami, po tym jak Bard odbudował Dale.
Historia[]
Początki Dale[]
W Pierwszej Erze ich przodkowie mieszkali w Dolinie Anduiny.[1] W nieokreślonym czasie wyemigrowali pod Samotną Górę i zbudowali tam miasto Dale. Nie wiemy, kiedy dokładnie powstało Dale, mogło to być za czasów panowania króla Thróra w Ereborze. Mieszkańcy Dale przed atakiem Smauga cieszyli się spokojem oraz dobrobytem. Ich miasto utrzymywało przyjazne stosunki z Ereborem, ucząc się od krasnoludzkich rzemieślników tworzyć wyroby z metalu, głównie broń.
Upadek[]
Spokojne życie mieszkańców Dale w 2770 roku Trzeciej Ery przerwał Smaug, wypędzając stamtąd ludzi i krasnoludów oraz niszcząc większą część miasta. Ludzie z Dale udali się do Esgaroth, a krasnoludy do Gór Błękitnych lub do Żelaznych Wzgórz. Podczas ataku zginął władca Dale, Girion.
Odrodzenie[]
Kiedy Smaug został zabity, ludzie z Esgaroth razem z Leśnymi Elfami oblegali Erebor pod pretekstem otrzymania zapłaty za zabicie smoka. Dodatkowo na przywódcę obrali Barda I Łucznika, który był potomkiem Giriona i zabójcą smoka. Niektórzy z nich walczyli w Bitwie Pięciu Armii. Po pokonaniu sił zła odbudowali oni Dale, a z Samotną Górą ponownie zawiązano sojusz. Następnymi królami Dale byli potomkowie Barda, Bain i Brand.
Wojna o Pierścień i Czwarta Era[]
Podczas Wojny o Pierścień Easterlingowie zaatakowali Dale i Erebor. Podczas tamtej bitwy zginął również ówczesny król Dale, czyli Brand. Bitwę udało się wygrać, a po Wojnie o Pierścień Dale ponownie cieszyło się dobrobytem, utrzymując świetne kontakty ze Zjednoczonym Królestwem Arnoru i Gondoru i Ereborem.