Leśni Ludzie (ang. Woodmen) – ludzie spokrewnieni z Edainami, zamieszkujący w Trzeciej Erze zachodnią część Mrocznej Puszczy.[1]
Historia[]
Prawdopodobnie zamieszkiwali Wielki Zielony Las już w Drugiej Erze, bo w TE 2 przepędzili bandę orków, która zabiła Isildura i jego gwardię, z pól Gladden. Przybyli zbyt późno żeby ocalić kogokolwiek, lecz powstrzymali gobliny przed zmasakrowaniem ciał poległych. Leśni ludzie wysłali również gońców do króla Thranduila, niosących wieść o klęsce Isildura.[2]
W Trzeciej Erze Leśni Ludzie napływali do Dzikich Krain z południa, osiedlając się w głębi tamtejszych lasów, rosnących w dolinach i wzdłuż rzek. Było ich wielu, odważnych i dobrze uzbrojonych. Ciągle mieszkali w Puszczy, mimo wielu zagrożeń - na przykład ze strony Pająków. Bali się za to Wielkich Orłów, które czasami porywały ich owce[3].
Gdy większość orków została wybita w Bitwie Pięciu Armii, Beorn zorganizował wielką ucztę. Wielu Leśnych Ludzi wzięło w niej udział, a później obwołali organizatora swoim władcą. Na jego cześć nazwani zostali Beorningami. [4]
Po zburzeniu Dol Guldur pod koniec Trzeciej Ery, mieszkańcy lasu oraz Beorningowie otrzymali od Thranduila i Celeborna środkową część Mrocznej Puszczy.[5]
Ciekawostki[]
- W walce używali wielkich cisowych łuków i zatrutych strzał.[6]
Przypisy
- ↑ Robert Foster, Encyklopedia Śródziemia, ISBN 978-83-241-4387-0.
- ↑ J.R.R. Tolkien, Niedokończone Opowieści, Klęska na polach Gladden, ISBN 978-83-241-4765-6
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Z deszczu pod rynnę, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Droga powrotna, ISBN 978-83-241-3951-4
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek B, ISBN 978-83-7758-297-8.
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, Niezwykły nocleg, ISBN 978-83-241-3951-4