Leśne Królestwo – wielkie królestwo elfów położone w północno–wschodniej części Mrocznej Puszczy, którego królem był Thranduil. Elfowie z tego królestwa nie byli podobni do innych elfów, ubierali się głównie w zieleń i brąz. Mieszkańcy szczególnie nie cierpieli krasnoludów. Całe państwo było zmilitaryzowane i zawsze gotowe zamknąć się między innymi ludami i pozostawić je samym sobie.
Historia[]
Grupa Nandorów która w Pierwszej Erze pozostała w lasach na wschód od Anduiny, a do której dołączyły jeszcze szczepy Avarich, żyła w okolicach góry Amon Lanc. Około 750 roku Drugiej Ery przybył tam z zachodu sindar Oropher z niewielką grupą współplemieńców, który z racji na swoją wiedzę stał się królem. Została wtedy zbudowana stolica na Amon Lanc. Pod koniec drugiej Ery elfowie mieszkali w Lórien, ale przenieśli się do centrum Mrocznej Puszczy aby znaleźć się dalej od krasnoldów z Khazad-Dum. Pod koniec Drugiej Ery elfowie ci brali udział w wojnie z Sauronem, co znacznie uszczupliło ich liczebność, zginął wtedy też Oropher.
Na początku Trzeciej Ery królem został syn Orophera – Thranduil. Niewielka ocalała grupa skupiła się w okolicach wzgórz Emyn Duir w centrum puszczy. Założenie w 1050 na Amon Lanc siedziby Nekromanty, działalność orków i pająków wymusiła dalszą migrację na północ co skończyło się ostatecznie założeniem posiadłości na wzgórzach Emyn-nu-Fuin zwanej Jaskiniami Thranduila na północ od Leśnej Rzeki.
W czasie swej podróży do Samotnej Góry do Leśnego Królestwa trafiła Kompania Thorina II Dębowej Tarczy. Nie została ona jednak miło przyjęta. Krasnoludowie zostali wtrąceni do lochów. Po kilku tygodniach Bilbo Baggins uwolnił całą kompanię, która uciekła w beczkach.
Po śmierci smoka Smauga skarby Samotnej góry pozostały bez strażnika. Wtedy to armia leśnych elfów dowodzona przez Thranduila udała się w stronę Ereboru, aby odzyskać klejnoty i skarby dawniej należące do ich króla. Sprzymierzyli się ludźmi z Esgaroth. Thorin II zabarykadował się we wnętrzu góry i nie chciał przekazać elfom zapłaty. W tej sytuacji Thranduil ogłosił oblężenie siedziby krasnoludów. Wkrótce potem elfowie zjednoczyli się z krasnoludami i ludźmi, aby odeprzeć atak goblinów i wilków, które zamierzały zdobyć cały skarb. Stoczona przez nich na polach Dale bitwa skończyła się zwycięsko, chociaż szeregi elfów poważnie uszczuplały.
Thranduil otrzymał należną zapłatę i kilka lat później jego lud prowadził przynoszący duże zyski handel z odbudowanymi królestwami Ereboru i Dale.
Gollum schwytany przez Aragorna został uwięziony w Leśnym Królestwie. Pewnego dnia podczas wyprowadzania więźnia, Gollum, jak zwykle, wszedł na drzewo, jednak tym razem nie chciał zejść. W tym czasie na pilnujących go strażników napadli orkowie i uwolnili Sméagola, który jednak im uciekł.
W 3019 roku królestwo musiało zmagać się z napadami wojsk Saurona z fortecy Dol Guldur. W końcu doszło do wielkiej bitwy pod drzewami, gdzie zwyciężył Thranduil. Następnie nawiązał porozumienie z władcą Lothlórien - Celebornem. Wówczas leśne królestwo sięgnęło aż po góry Mrocznej puszczy.