
Leśna Ścieżka
Leśna Ścieżka (Ścieżka Leśnych Elfów) – jedna z dwóch znanych dróg przecinających Mroczną Puszczę. Umożliwiała podróżnym przejście z jednego końca puszczy do drugiego.
Historia[]
Ścieżka ta została zapewne utworzona przez Leśne Elfy.
2941 TE podróżowała nią Kompania Thorina, która kierowała się ku Samotnej Górze. Użycie tego, mniej znanego szlaku polecił im Beorn, ze względu na zły stan i obecność orków na Starej Drodze Leśnej. Po drodze przeprawiali się przez Zaczarowaną Rzekę, do której wpadł Bombur. Krasnoludowie opuścili ścieżkę zwabieni światłami uczty elfów.
Można też przypuszczać, że w 3018 TE Legolas użył tego szlaku, wyprawiając się do Rivendell.
Charakterystyka[]
Leśna Ścieżka była rzadko uczęszczanym traktem. Zaczynała się na zachodniej stronie Mrocznej Puszczy, nieco powyżej Gór Mrocznej Puszczy i prowadziła przez zamieszkane przez elfów tereny Leśnego Królestwa w pobliżu Jaskiń Thranduila, a potem wzdłuż Leśnej Rzeki do Długiego Jeziora.
U jej wejścia dwa bardzo stare drzewa tworzyły jakby sklepioną bramę. Przez większą cześć drogi panował mrok spowodowany gęstym lasem. Ścieżka była bardzo wąska i kręta, podróżni nie mogli iść koło siebie, lecz poruszali się gęsiego. Opuszczanie jej było bardzo niebezpieczne, bo łatwo było się zgubić. Mniej więcej na po przejściu trzech czwartych Leśnej Ścieżki, płynęła Zaczarowana Rzeka, przez którą przeprawić się można było łodzią. Droga ta była długa na 188 mil.
Portret w adaptacjach[]
Leśna ścieżka pojawia się w filmie Hobbit: Pustkowie Smauga. Według filmu idzie ona przez liczne wzniesienia i pagórki. Most na Zaczarowanej Rzece był zrobiony z kamienia a nie z drewna. Krasnoludowie przechodzą przez pnącza po tym, jak w książce przepływają łodzią. W książce Thorin II Dębowa Tarcza rozkazuje zboczyć z drogi, ponieważ widzi światła, w filmie zaś każe iść w kierunek, który wydaje mu się wschodem. W filmie Dwalin twierdzi, że ścieżka została przeniesiona, zaś Bilbo Baggins jako jedyny widzi, iż nie idą na wschód, tylko kręcą się w kółko.
Ciekawostki[]
Leśna ścieżka bywa czasem mylona ze Starą Drogą Leśną, co związane jest z tym, że nie jest ona zaznaczana na klasycznej mapie Śródziemia, a jedynie na mapie Dzikich Krajów, dołączonej do "Hobbbita".