Król Arthedainu – tytuł monarszy władców Arthedainu, spadkobierców Isildura.
Historia[]
Pierwszym królem był Amlaith, najstarszy syn Eärendura – ostatniego króla Arnoru.
Od czasów Argeleba I zaczęli rościć sobie prawo do władzy nad całym Arnorem. Mimo słusznej argumentacji nigdy nie objęli w pełni władzy nad całym dawnym Północnym Królestwem, głównie z powodu ciągłych wojen z Angmarem i Rhudaurem. Wyrazem ich roszczeń był zwyczaj noszenia przez kolejnych królów zawsze imion zaczynających się od przedrostka "Ar" – "królewski". Był on integralną częścią monarszego imienia nadawanego po narodzinach.
Ostatnim królem był Arvedui, który zginął w 1975 roku Trzeciej Ery, po upadku swego państwa podbitego przez Angmar. Monarszy ród przetrwał jednak w wodzach Dúnedainów.
Monarsza nekropolia znajdowała się zapewne w Fornoście.
Insygnia i symbole[]
Insygniami królewskimi był Elendilmir i berło Annúminas. W posiadaniu monarchów był również pierścień Barahira oraz resztki Narsila. Królowie mieli prawo do korzystania z trzech Palantírów: kryształu Amon Sûl, Annúminas i Elostirion.
Na sztandarze królewskim widniało zapewne godło Elendila – Siedem Gwiazd.
Lista królów Arthedainu[]
- Amlaith (861 - 946 TE)
- Beleg (946 - 1029 TE)
- Mallor (1029 - 1100 TE)
- Celepharn (1100 - 1191 TE)
- Celebrindor (1191 - 1272 TE)
- Malvegil (1272 - 1349 TE)
- Argeleb I (1349 - 1356 TE)
- Arveleg I (1356 - 1409 TE)
- Araphor (1409 - 1589 TE)
- Argeleb II (1589 - 1670 TE)
- Arvegil (1670 - 1743 TE)
- Arveleg II (1743 - 1813 TE)
- Araval (1813 - 1891 TE)
- Araphant (1891 - 1964 TE)
- Arvedui (1964 - 1975 TE)