Kalendarz Królów – kalendarz, bazujący na Kalendarzu Eldarów. Został on skrócony i udoskonalony. Był używany zarówno w Númenorze, jak i na obszarach Arnoru i Gondoru.
Charakterystyka[]
Rok zaczynał się w środku zimy. Rok zwykły składał się z 365 dni, które zostały podzielone na 12 astar, czyli miesięcy, z których dziesięć miało po 30 dni, a dwa po 31. Dłuższe miesiące rozdzielono po jednym na każde półrocze. Znajdowały się one przed i po Dniu Środka Roku i w przybliżeniu odpowiadały naszemu czerwcowi i lipcowi. Tydzień liczył siedem dni, a doba trwała od wschodu słońca nad morskim horyzontem do kolejnego wschodu.
Dni specjalne[]
Pierwszy dzień roku zwał się yestare, środkowy (sto osiemdziesiąty trzeci) - loende, a ostatni - mettare. Te dni nie należały do żadnego miesiąca. Co cztery lata (oprócz ostatniego roku w danym wieku) w zastępstwie zamiast loende, były używane dwa enderi.
Deficyt[]
Regulowanie deficytu przez odejmowanie jednego dnia od ostatniego roku danego wieku nie wystarczało, by dopełnić ostatni rok każdego tysiąclecia. Milenijny deficyt wynosił 4 godziny, 46 minut i 40 sekund. W latach 1000, 2000, 3000 DE dodawano ten czas. Lecz w późniejszym czasie to nie wystarczało i wraz z TE deficyt wzrósł z 4 do 5 godzin, ale milenijną poprawkę dokonano dopiero w 1000 TE, a następną w 2000 TE. Namiestnik Mardil stworzył nowy, poprawiony kalendarz. Lecz Mardil dodał dwa dni i nadal zostało jeszcze 8 godzin. Hador dodał jeszcze dodatkowo jeden dzień i na tym zakończyła się edycja Kalendarza Królów. Nowy kalendarz został nazwany Kalendarzem Namiestników.