Jaskinie Thranduila[2] (ang. Elvenking's Halls) – stolica Leśnego Królestwa.
Opis[]
Jaskinie Thranduila zostały wydrążone w górze, po północnej stronie Leśnej Rzeki. Aby do nich wejść należało się przeprawić przez wielki kamienny most, który znajdował się nad tą rzeką. Następnie znajdowały się strome schody, które prowadziły na obszerny zielony taras. Tuż przy nim znajdowała się wielka brama główna, która była chroniona zaklęciem. Głównym pomieszczeniem tych podziemnych siedzib była sala króla Thranduila, do której można było się dostać krętymi schodami, które prowadziły w dół od głównej bramy.
Miały również bardzo dobrze rozwinięty system lochów. Używano ich jako cel dla więźniów, a były one rozproszone po całej stolicy Leśnego Królestwa. Najbardziej chroniona cela znajdowała się w jednej z najgłębszych jaskiń, a jej drzwi były zrobione z mocnego drewna. To właśnie tutaj był więziony Thorin Dębowa Tarcza.
Inne znane miejsca z Jaskiń Thranduila to obszerne sale, w których świętowano. Były położone w wyższych partiach siedziby. Ponadto, tuż przy Leśnej Rzecze znajdowała się piwnica, w której przechowywano beczki z różnymi importowanymi towarami. Przebywali w niej między innymi ochmistrz oraz strażnicy. Ponadto, znajdowała się tam brama wodna, która umożliwiała wyrzucenie beczek do rzeki. Umożliwiało to łatwe przesłanie ich w stronę Miasta na Jeziorze.
Historia[]
Brama Leśnego Królestwa (graf. J.R.R. Tolkien)
Thranduil zdecydował się zbudować taką podziemną siedzibę po tym jak w Wielkim Zielonym Lesie zaczął pojawiać się cień. Zdecydował się na wybudowanie podziemnej, dobrze chronionej siedziby, która miała chronić jego królestwo. Za miejsce wybrał północo-wschodnią stronę puszczy. Przy budowie Thranduil wzorował się na Menegroth siedzibie króla Doriathu. Jednak Jaskinie Thranduila nie dorównywały budowlom Thingola, ponieważ nie wykonali jej biegli w rzemiośle krasnoludowie, ale elfowie. Ponadto, Thranduil nie posiadał takiego bogactwa jak elfowie z Doriathu[3].
Jesienią 2941 TE w Jaskiniach Thranduila uwięziono Thorina wraz z jego kompanią, który przechodził przez Leśne Królestwo. Jedynie Bilbo Bagginsowi udało się uniknąć losu towarzyszy. Krasnoludowie zostali przyprowadzeni do sali królewskiej gdzie zostali przesłuchani. Jednak, że nie chcieli odpowiadać na wszystkie pytania zostali uwięzieni w celach. Natomiast Bilbo, który korzystając z Jedynego Pierścienia swobodnie się przechadzał po podziemnych salach elfów. Starał się znaleźć sposób uwolnienia krasnoludów, a jednocześnie poznawał okolicę[4].
Bilbo odkrył miejsca uwięzienia wszystkich krasnoludów oraz również piwnice, w której znajdowało się klapa prowadząca do podziemnego strumienia. Wykorzystując swoją wiedzę, okoliczności oraz szczęście Bilbo zdobył kluczę do jaskiń, w których byli uwięzieni krasnoludowie oraz poprowadził ich do piwnicy. Tam zapakował swoich towarzyszy do pustych beczkach w piwnicy. Elfowie potem zrzucili beczki do rzeki, dzięki czemu Kompanii Thorina udało się uciec z więzienia[5].
W 3017 TE w Jaskiniach Thranduila więziono Golluma. Od czasu do czasu pozwalano mu wspinać się na drzewa Mroczej Puszczy, gdzie był pilnowanych przez elfów. Jednak pewnego razu w 3018 roku TE grupa orków zaatakowała elfów, przez co Gollumowi udało się uciec z Jaskiń Thranduila[6].
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek B, Trzecia Era
- ↑ Nazwa z Atlasu Śródziemia autorstwa Karen Wynn Fonstad, brak nazwy własnej w polskim wydaniu Hobbita
- ↑ J.R.R. Tolkien, Niedokończone opowieści, Część II, Rozdział IV, Historia Galadrieli i Celeborna i Amrotha, władcy Lórien, Dodatek B, Sindarińscy książęta Elfów Leśnych
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Muchy i pająki
- ↑ J.R.R. Tolkien, Hobbit, czyli tam i z powrotem, Beczki
- ↑ J.R.R Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, Narada u Elronda
Bibliografia[]
- J.R.R. Tolkien; Hobbit, czyli tam i z powrotem
- J.R.R. Tolkien; Władca Pierścieni
- J.R.R. Tolkien; Niedokończone opowieści
- Karen Wynn Fonstad; Atlas Śródziemia