Wodospady Ivrin – Mithgaraf
Ivrin – leżące u południowych podnóży gór Ered Wethrin, na krańcach Dor-lóminu jezioro otoczone kamiennymi ścianami z których spadały liczne wodospady. Miejsce to jest zwane także Stawami Ivrin, albo Wodospadami Ivrin. Stąd brała swój początek rzeka Narog. Wodospady te stanowiły narożnik królestwa Turgona zanim przeniósł się on do Gondolinu.
Historia[]
Miejsce to, było szczególnie ukochane przez Ulma i strzeżone przez niego przed zbezczeszczeniem. Było znane jako miejsce uzdrawiające a także ze względu na odgłos nieustannie "śmiejącej" się wody na kamieniach. Po powrocie Noldorów do Śródziemia, król Fingolfin właśnie tutaj zorganizował wielkie święto zjednoczenia (Mereth Aderthad) na wiosnę PE 20.
Finrod Felagund i Beren podążali tędy w swojej wyprawie do Tol Sirion. Gwindor zabrał tutaj Túrina po śmierci Belega, aby uzdrowić go ze smutku po nieświadomym zabójstwie przyjaciela. To właśnie tutaj skomponował on pieśń Laer Cú Beleg.
Gdy Morgoth wypuścił Glaurunga do Beleriandu, ten zniszczył to miejsce łamiąc drzewa, przewracając głazy i zamieniając piękne miejsce w rozlewiska zamarzniętego błota.
Po zniszczeniu Nargothrondu Túrin owładnięty myślą o Glaurungu wyruszył na północ do Dor-lóminu szukać matki i siostry. Przybył do rozlewisk Ivrin w czasie pierwszych zimowych mrozów, nie mógł napić się uzdrawiającej wody i usłyszeć jej szumu. Wtedy to drogi Tuora i Túrina przecięły się jeden jedyny raz. Jednak Túrin nie zauważył Tuora, a Tuor się nie odezwał, nie poznając kuzyna.