Położenie Ithilien na terenie Gondoru
Ithilien – najbardziej wysunięta na wschód prowincja Gondoru, rozciągająca się między Anduiną, a górami Ephel Dúath. Rzeka Ithilduin (nazywana później Morgulduin) dzieliła krainę na północną i południową część.
Historia
Druga i Trzecia Era
Ithilien było dostatnią krainą w Drugiej i do połowy Trzeciej Ery, wypełnioną licznymi ogrodami i lasami. Było tak, dopóki Gondor był silny, a Mordor opuszczony. Jednak w 2002 roku TE Minas Ithil, stolica prowincji, została zdobyta przez siły Mordoru i nazwana Minas Morgul. Po tych wydarzeniach wielu mieszkańców krainy uciekło przez Anduinę do zachodniej części Gondoru, aby umknąć przerażającemu terrorowi Upiorów Pierścienia z Minas Morgul. Część z najdzielniejszych mieszkańców powróciła do swoich siedzib w czasie Niespokojnego Pokoju, ale w 2475 roku pokój został złamany, a hordy orków splądrowały krainę. I chociaż zostały zapędzone z powrotem do Doliny Morgul przez Boromira I, nie zostały całkowicie wybite. Kilkaset lat później ataki orków i Haradrimów były już tak uciążliwe, że około 2901 roku większość mieszkańców krainy wyemigrowała ponownie na zachód, a po powrocie Saurona do Mordoru kraj niemal całkowicie opustoszał. Jednak Namiestnicy Gondoru nie pozostawili krainy bez opieki, tworząc tajemne przyczółki jak Henneth Annûn, powstałe po 2901 roku. Kiedy w 2954 roku Orodruina znów się przebudziła, pozostała jeszcze garstka rolników przekroczyła Anduinę, pozostawiając za sobą jedynie Strażników Ithilien, aby odpierali ataki wroga.
We Władcy Pierścieni
W powieści Gollum prowadzi Frodo Bagginsa i Sama Gumgee przez Ithilien, drogą do przejścia Cirith Ungol. Kraina opisana jest jako spokojne, przyjemne miejsce, pełne łagodnych wzgórz, lasów, wonnych ziół i kwiatów i urokliwych strumieni. Mimo, że od wschodu ograniczały ją Ephel Dúath, kraina nie leżała w ich cieniu, a od morza docierała tu wilgotna, przyjemna bryza. Sam pozostawia rozpalone ognisko, co od razu przykuwa uwagę Strażników, pod dowództwem Faramira. Po bitwie z Haradrimami z udziałem olifantów, Strażnicy zabierają Froda i jego towarzyszy do Henneth Annûn, gdzie zostają poddani przesłuchaniu. Kiedy Faramir upewnia się, że nie są wysłannikami Saurona, puszcza ich wolno.
Czwarta Era
Po Wojnie o Pierścień Król Elessar przekazał władzę nad krainą Faramirowi, mianując go Księciem Ithilien i Panem Emyn Arnen (Faramir pozostał również Namiestnikiem Gondoru). Faramir nie odbudował Minas Morgul i rządził ze stolicy swoich przodków z Rodu Húrina. Namiestnika chroniła Biała Kompania, którą dowodził Beregond. Przez całą Czwartą Erę krainą rządzili książęta Ithilien, którym początek dał Faramir i Éowina, zwana później Białą Panią Ithilien. Olbrzymią rolę w przywracaniu świetności Ithilien spełniały elfy, których przybyło tu wielu pod dowództwem Legolasa. Pochodzili oni głownie z Leśnego Królestwa i opuszczonych już krain na północy.
Wyobrażenie Ithilien w filmie Władca Pierścieni
Ithilien stało się ponownie najweselszą i najpiękniejszą krainą Śródziemia. Z czasem wielu elfów odpłynęło na Zachód, zwłaszcza po śmierci Elessara w 120 roku CE, kiedy elfy masowo ruszyły do Lindonu, aby odpłynąć na statkach do Valinoru.