Ilmarin – pałac na szczycie najwyższej góry świata Taniquetilu, dom Manwëgo i Vardy. Miejsce, z którego Valarowie spoglądali na cały świat. Wykonany był z białych i błękitnych marmurów, dach sporządzony z siatki błękitnego powietrza Ilmenu wykonanej przez Aulëgo i jego żonę Yavannę a którą Varda utkała gwiazdami[1]. Górę wciąż otaczały duchy w kształcie orłów i jastrzębi, które przynosiły informacje o tym, co się dzieje na świecie.
W pałacu tym odbywał się Wielki Festyn na cześć Eru, po zakończeniu pierwszych plonów z różnych rodzajów roślin. Majarowie, Vanyarowie, Ñoldorowie śpiewali tam razem w czasach przed zaciemnieniem Valinoru. Ostatnia taka uczta miała miejsce, gdy Ungolianta wyssała soki z Dwóch Drzew.
Etymologia[]
Nazwa pochodzi z Quenyi i oznacza "dom wysokich przestworzy".
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. III, The Lays of Beleriand, „III The Lay of Leithian”