Hyarmendacil I, dawniej Ciryaher ( 899 TE[1] - 1149 TE) – król Gondoru, czwarty i ostatni Król Żeglarz.[2]
Biografia[]
Jego ojciec poległ broniąc Umbaru przed Haradrimami. Ciryaher przeczekał oblężenie miasta, zbierając ogromne siły, a potem przerwał je kontratakując od strony lądu i morza w 1050 roku. Przeprawił się przez rzekę Harnen i podporządkował sobie Harad, również ludzie z dolin Anduiny uznawali jego zwierzchnictwo. Za jego czasów Gondor był u szczytu świetności oraz miał największy zasięg terytorialny.[3] Twierdze w Mordorze strzegące przełęczy były dobrze obsadzone, tak iż Sauron nie mógł nic uczynić. Sto trzydziestoczteroletnie panowanie Ciryahera było drugim najdłuższym w historii Gondoru. Jego syn Atanatar II nie uczynił nic, aby podtrzymywać odziedziczoną po ojcu potęgę królestwa[4].
Etymologia[]
Według Paula Stracka, Ciryaher oznacza "Pan Statku", od słów cirya – "statek" i heru – "władca". Imię Hyarmendacil monarcha przybrał po swoich wiktoriach i oznacza "Zwycięzca Południa", od hyarmen – "południe" i (n)dacil – "zwycięzca".
Inne wersje Legendarium[]
Późny rękopis tego, co później stało się Dodatkiem A, wspominał również, że po zwycięstwie nad królami Haradu, Gondor zajął cały kraj na południe od ujścia rzeki Anduiny aż do rzeki Harnen i granic Haradu Bliskiego oraz całe wybrzeże aż do Umbaru. Wspomina również, że Umbar stał się wielką twierdzą i przystanią dla statków Gondoru i że tylko król Tarondor panował dłużej niż Hyarmendacil.
| Poprzednik: Ciryandil |
Król Gondoru 1015 TE - 1149 TE |
Następca: Atanatar II |
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Ludy Śródziemia, VII. Dziedzice Elendila
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A: Południowa Linia - Dziedzice Anariona
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Trzecia Era
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Królestwa na wygnaniu, Linia Południowa: Spadkobiercy Anáriona