Las Huornów w filmie Władca Pierścieni: Dwie Wieże.
Huornowie – rasa zdziczałych entów, którzy z wyglądu upodobnili się do zwykłych drzew. Żyły w Fangornie, prawdopodobnie także w Starym Lesie.
Huornowie mieli wielką siłę i potrafili okrywać sami siebie cieniem, stali jak drzewa nieruchomo w wielkich lasach. Podczas złości mogli jednak poruszać się z wielką szybkością i bez litości. Potrafili mówić i nauczyli się także Westronu, jednak gdy nie opiekowali się nimi entowie stawali się dzicy i niebezpieczni dla wolnych ludów.
Historia i pochodzenie[]
Wśród najstarszych ras, które żyły na Ardzie były drzewa Wielkich Lasów, które pochodziły z nasion, które Yavanna wymyśliła w erze latarń. Przez wiele wieków rosły spokojnie, ale w Śródziemiu na początku Wieków Gwiazd wśród drzew pojawiły się wielkie duchy później znane jako Entowie. Obrońcy ci pojawili się, ponieważ na świat przyszło wiele innych ras, Yavanna obawiała się, że lasy zostaną zniszczone. Tak więc przez wieki gwiazd i słońca, Entowie chodzili po lasach, a z czasem stawali się bardziej podobni do drzew, zaś entowie coraz bardziej podobni do drzew. Nie jest jasne czy huornowie nie byli właśnie jedną z takich grup - być może obiema.
Podczas Wojny o Pierścień huornowie, pod wodzą Entów brali udział w bitwie pod Helmowym Jarem, a biorąc udział w zniszczeniu Isengardu pomogli pokonać Sarumana, wybijając zastępy jego orków.
Portret w adaptacjach[]
Władca Pierścieni (trylogia filmowa) też zawiera sceny z huornami, jednak żyją oni tylko w lesie Fangorn, a Stara Wierzba i jej wątek zostały powiązane z Fangornem. W bitwie o Helmowy Jar, tak jak w powieści, pomagają oni pokonać wojska Sarumana, a potem razem z Entami walczą w Bitwie o Isengard, gdzie pokonują orków, niszczą Isengard, zamykają Sarumana w wieży Orthank i sadzą las strażników.