Hunthor (Wielkie Serce) (467 PE - 499 PE) – człowiek z rodu Halethy, syn Agathora i Melethy. Miał brata Manthora, który w 501 PE dokonał podpalenia stolicy Obel Halad. Hunthor ożenił się z kobietą o nieznanym imieniu.
Historia[]
Kiedy Glaurung zaczął pustoszyć Brethil, Túrin przyszedł do ludu Halethy z prośbą o wsparcie w walce ze smokiem. Pierwszy wystąpił Dorlas, lecz gdy zobaczył, że nikt nie zamierza dołączyć, sam zaczął innych namawiać. Wówczas Hunthor wystąpił w imieniu Domu Halethy[1].
Gdy doszli do Nen Girith, Túrin ujawnił swój plan, aby zejść w dół, wspiąć się po skałach wąwozu na drugą stronę i zaatakować smoka w podbrzusze, gdy będzie przekraczał rzekę. Dorlas nie umiał zejść, więc tylko Túrin i Hunthor wspięli się na skały. Gdy byli blisko, Túrin zachwiał się z powodu gorąca i oddechu bestii. Hunthor chwycił go, ratując mu życie. Túrin nazwał go "Wielkie Serce", jednak w tym samym momencie kamień uderzył Hunthora w głowę i spadł on, ponosząc śmierć w nurtach Taeglinu[2][3].
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Nadejście Glaurunga”
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XI, The War of the Jewels, „The Wanderings of Húrin”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Dzieci Húrina, „Śmierć Glaurunga”