Hröa – queneyska nazwa ciała, czyli naczynia na duszę (Fëa). Ciało było uczynione z materii ziemskiej, które elfowie uważali za mieszkanie dla fëa, dlatego gdy umierali mówili że ich dusze stają się bezdomne, lub są na wygnaniu. Dusza bez ciała była praktycznie bezsilna, podczas gdy ciało bez duszy umierało.
Długość życia elfów określa długość życia Ardy. Nie umierają z chorób, ani starości - dlatego dużo bardziej ich ciała potrafią kontrolować duszę i na odwrót. Podczas życia ich ciała są nieśmiertelne lecz słabną z wiekiem. Była to przyczyna dominacji ludzi i chęci opuszczania Śródziemia przez elfów, gdyż w Amanie ich ciała stawały się na powrót pełne i silne. Ludzie żyją znacznie krócej od elfów i są śmiertelni. Jakkolwiek wierzą że kiedyś byli nieśmiertelni lub chociaż żyli znacznie dłużej. Śmiertelność ludzi jest nazywana przez elfów "darem", jednak ludzie z reguły nie traktują jej tak.