Hobbicki – dialekt westronu używany przez hobbitów w Shire.
Historia[]
Pierwotny język hobbitów był zbliżony do języka Éothéodów, następnie wzbogacony o niektóre pojęcia Dunlendingów, po czym wyparty przez westron, zachowując sporo archaicznych słów i zwrotów. Meriadok Brandybuck zauważył wiele podobieństw hobbickiego z rohirrickim.
Dialekt hobbicki nie był tak rozwinięty i dostojny jak język używany w Gondorze czy Rivendell. Zawierał wiele archaizmów i uproszczeń. Hobbickie formy oficjalne były też przez użytkowników westronu rozpoznawane jako bardzo nieformalne, co spotkało się ze zdziwieniem, np. gdy Peregrin Tuk rozmawiał z Denethorem II.[1]
Każda rodzina czy klasa niziołków miała własne zwyczaje nadawania nazw własnych, wywodząc je od wyrażeń historycznych, bitewnych, codziennych, a także kwiatów, biżuterii czy też używając krótkich form o znaczeniu zagubionym. Najwięcej słów unikalnych dla dialektu hobbickiego związanych jest z nazwami własnymi, a także nazwami miesięcy, dni itp.[2][3]
Ciekawostki[]
- Poznając język, musimy zwrócić uwagę na konflikt wynikający z przetłumaczenia go w pełni z nazwami na język angielski. Dlatego też mamy mało informacji jak brzmiał on w oryginale. Np. słowo hobbit pochodzące od rohirrickiego holbytlan (słowo staroangielskie, a obecnie hole-builders) jest w całości przetłumaczone. Brzmiało ono Kuduk, a pochodziło od wyrażenia rohirrickiego brzmiącego Kûd-dûkan ("dziura/jama", "drążenie/zamieszkiwanie"). Chcąc tłumaczyć według wzorów Tolkiena na język polski, powinniśmy użyć być może formy zbliżonej do np. "dziurnik" lub "jamniak". (W westronie używano określenia banakil przetłumaczonego na halfling od słów ban(a) - "pół"). Z powodu przetłumaczeń nie mamy wiedzy co do wielu słów, znając je jedynie w angielskiej transkrypcji.
- Dialektami zbliżonymi do hobbickiego były dialekt z Bree (tłumaczony na wschodnio-bretoński) i dialekt z Bucklandu (tłumaczony na celtycki). Pierwotny hobbicki tłumaczony był na walijski, a nazwy Fallohidów na frankoński (stary wyższy germański). Imiona pochodzące z języków elfickich tłumaczone były na łacinę (np. Gerontius, Paladin czy Peregrin).
Zobacz też[]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Powrót króla, „Minas Tirith”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek D Kalendarz Shire'u, "Kalendarz Shire'u"
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek F, "Języki i ludy Trzeciej Ery", Hobbici