| “ | O pierwszym wschodzie słońca Młodsze Dzieci Ilúvatara obudziły się w krainie Hildórien, na wschodzie Śródziemia. | ” |
Mapa Hildórien w Pierwszej Erze, widoczna w Atlasie Śródziemia.
Hildórien – kraj we wschodniej części Śródziemia. Tam właśnie o pierwszym wschodzie słońca młodsze dzieci Ilúvatara, ludzie, obudzili się. Otwierając oczy, zwrócili swój wzrok ku słońcu, więc zawsze kierowali się w tamtą stronę.
Według opowiadania szamanki Adaneli (ur. 339 PE) ludzie po obudzeniu, gdy zanikł w nich Głos, zaczęli służyć Melkorowi, który nakazał im (zapewne w Hildórien) zbudować dla siebie Dom Pana i oddawać sobie cześć. Tylko nieliczni nie poddali mu się i odeszli na zachód.
Etymologia[]
Hildórien według Cząstek słowotwórczych w imionach własnych w językach quenyjskich i sindarińskich ma ten sam rdzeń co słowo Hildor.[1] Można je zatem rozumieć jako quenejskie hildor + -ien , a zatem „Kraj Wyznawców”.
Inne wersje Legendarium[]
W Księdze Zaginionych Opowieści, Ludzie przebudzili się w ukrytej dolinie zwanej Doliną Murmenaldy, Doliny Snu. Była otoczona murem otaczających ją gór, na wschód od Palisoru, opisywana jako „święta” i pełna słodkich zapachów i woni oraz śpiewów słowików, jej piękno porównywalne z Valinorem. Była pełna śpiących postaci.[2]
Została odkryta przez Mrocznego Elfa Nuina po znalezieniu przejścia przez ścianę góry. Nuin niemal zemdlał z powodu jej piękna i był zdezorientowany Śpiącymi. Pomimo ostrzeżeń Tû, Nuin często ją odwiedzał, by obserwować Śpiących, aż w końcu, pokonany ciekawością, obudził pierwszą parę z nich.[2]
Murmenalda to Qenyjskie złożona z murme „sen” ( rdzeń MURU) i nalda (rdzeń NLDL).[3]
W rozdziale Przekształcenie Mitów w Pierścieniu Morgotha, przebudzenie ludzi ma nastąpić znacznie wcześniej, w pewnym momencie między Przebudzeniem Elfów a Bitwą Potęg ( 1050 - 1100 Lat Drzew ).[4] W Naturze Śródziemia, data ta podana jest jako 1075 roku lat Drzew(co oczywiście nie jest decyzją ostateczną).
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarilion, Cząstki słowotwórcze w imionach własnych w językach quenyjskich i sindarińskich
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Księga Zaginionych Opowieści Część Pierwsza, X. Opowieść Gilfanona: gorzki los Noldolich i nadejście człowieka
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Księga Zaginionych Opowieści Część Pierwsza, Dodatek: Nazwy własne w Księdze Zaginionych Opowieści Część 1
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Pierścień Morgotha, Część piąta. Przekształcenie Mitów
Śródziemie | |
|---|---|
| Krainy | Beleriand (Lindon) • Dor Daidelos (Forodwaith) • Enedwaith • Eriador • Gondor • Harad (Harad Bliski • Harad Daleki) • Hildórien • Khand • Mordor • Umbar • Palisor (Rhovanion • Rhûn) |
| Pasma górskie | Góry Błękitne • Góry Mgliste (Góry Angmar • Góry Szare) • Góry Wschodnie • Góry Szare • Góry Żelazne |
| Zbiorniki wodne | Morze Helkar • Morze Núrnen • Morze Rhûn |