(Dodawanie kategorii) Znacznik: categoryselect |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: VisualEditor apiedit |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
|Zawartość6 = Król Rohanu |
|Zawartość6 = Król Rohanu |
||
|Tytuł7 = Lata panowania |
|Tytuł7 = Lata panowania |
||
| − | |Zawartość7 = 2741 [[Trzecia Era|TE]] - 2759 [[Trzecia Era|TE]]|Obraz = helmzelaznoreki.jpg|Podpis obrazu = Posąg Helma w Rogatym Grodzie."Władca Pierścieni: Dwie Wieże"|Tytuł8 = Synowie|Zawartość8 = Haleth (starszy syn) Hama (młodszy syn).}}'''Helm Żelaznoręki''' ([[TE 2691|2691 TE]] - [[TE 2759|2759 TE]]) |
+ | |Zawartość7 = 2741 [[Trzecia Era|TE]] - 2759 [[Trzecia Era|TE]]|Obraz = helmzelaznoreki.jpg|Podpis obrazu = Posąg Helma w Rogatym Grodzie."Władca Pierścieni: Dwie Wieże"|Tytuł8 = Synowie|Zawartość8 = Haleth (starszy syn) Hama (młodszy syn).}}'''Helm Żelaznoręki''' ([[TE 2691|2691 TE]] - [[TE 2759|2759 TE]]) – dziewiąty [[królowie Rohanu|król Rohanu]] i ostatni z pierwszej lini królów. Został władcą po śmierci swojego ojca, [[Gram]]a, w 2741 roku TE.<ref>J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A, Królowe Marchii, Pierwsza Dynastia, Muza SA, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7758-297-8.</ref> W czasie swojego osiemnastoletniego panowania zmagał się z licznymi atakami [[Dunland|Dunlendingów]] i najeźdźców ze wschodu. Zginął wraz z oboma swoimi synami w czasie obrony twierdzy Hornburg, zwanej później od jego imienia [[Helmowy Jar|Helmowym Jarem]]. Następnym królem Rohanu został jego siostrzeniec, [[Fréaláf]]. |
== Charakterystyka == |
== Charakterystyka == |
||
Tolkien opisuje Helma Żelaznorękiego jako silnego, posępnego i stanowczego człowieka. Zawsze nosił przy sobie wielki róg, w który trąbił zawsze przed wyruszeniem na każdą wyprawę.<ref name=":0" /> |
Tolkien opisuje Helma Żelaznorękiego jako silnego, posępnego i stanowczego człowieka. Zawsze nosił przy sobie wielki róg, w który trąbił zawsze przed wyruszeniem na każdą wyprawę.<ref name=":0" /> |
||
Wersja z 17:33, 27 lip 2015
Helm Żelaznoręki (2691 TE - 2759 TE) – dziewiąty król Rohanu i ostatni z pierwszej lini królów. Został władcą po śmierci swojego ojca, Grama, w 2741 roku TE.[1] W czasie swojego osiemnastoletniego panowania zmagał się z licznymi atakami Dunlendingów i najeźdźców ze wschodu. Zginął wraz z oboma swoimi synami w czasie obrony twierdzy Hornburg, zwanej później od jego imienia Helmowym Jarem. Następnym królem Rohanu został jego siostrzeniec, Fréaláf.
Charakterystyka
Tolkien opisuje Helma Żelaznorękiego jako silnego, posępnego i stanowczego człowieka. Zawsze nosił przy sobie wielki róg, w który trąbił zawsze przed wyruszeniem na każdą wyprawę.[2]
Biografia
Urodził się w 2691 roku Trzeciej Ery w Marchii. W tych czasach żył tam również człowiek o imieniu Freka w którego żyłach płynęła krew Dunlendingów. Mimo to rościł sobie prawa do tronu w Rohanie. Helm nie ufał mu, ale wielokrotnie zapraszał go na narady i prywatne rozmowy.[2]
Pewnego razu Freka przybył na dwór Króla Rohanu i poprosił Helma o ręke jego córki dla swojego syna, Wulfa. Król nie zgodził się na to małżeństwo. Zamiast tego opowiedział o tym jak bardzo Freka przytył, na co dworzanie wybuchnęli Śmiechem. Ale Dunlending nie był z tego zadowolny, a wręcz przeciwnie, obrzucił króla obelgami. Za ten czyn Helm uznał jego rodzinę i krewnych za wrogów króla, co zmusiło Frekę do ucieczki z Rohanu, ponieważ Helm wysłał w bardzo krótkim czasie jeźdźców do schwytania jego rodziny na zachodnich prowincjach królestwa. W Cztery lata później Rohan przeżywał trudne chwile. Easterlingowie wtargnęli od wschodniej części królestwa, a Dunlendingowie przekroczyli Isenę od strony Isengardu. Przewodził im Wulf, syn Freki. Na pomoc nie można było liczyć, ponieważ Gondor zmagał się z licznymi napaściami korsarzy z Umbaru. Nieprzyjaciele zajęli cały kraj, a Wulf zdobył Edoras i objął rządy w Rohanie. W obronie stolicy poległ Haleth, syn Helma. Helm ukrywał się w dolinie Helmowego Jaru.[2]
Wkrótce nastała ciężka zima dla Rohirrimów. Śnieg zasypał Rohan na pięć miesięcy. Wszyscy, Rohirrimowie i ich przeciwnicy odczuwali dotkliwie głód i niedostatek, a jeszcze gorzej cierpieli od mrozów. Okres ten nazwano Długą Zimą Młodszy syn Helma, Háma wyruszył na poszukiwanie prowiantu wśród przeciwników, wbrew zaleceniom ojca. W tym celu zorganizował zbrojną wyprawę, ale zginął wraz ze wszystkimi towarzyszami pośród śniegów.[2]
Helm popadał powoli w szaleństwo. Był wygłodniały i zrozpaczony. Wśród Dunlendingów krążyły legendy, że zaczął odżywiać się ludzkim mięsem, a tak długo jak chodził bez broni, tak długo oręż się go nie imał.[2]
Helm zginął broniąc Helmowego Jaru przed Dunlendingami. Jego następcom udało się odbić stolicę kraju.[2]
Jego ciało pochowano pod Dziewiątym Kurhanem w Edoras.[2]
Bibliografia.
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A, Królowe Marchii, Pierwsza Dynastia, Muza SA, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7758-297-8.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dodatek A, Ród Eorla, Muza SA, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7758-297-8