Śródziemie Wiki
(infobox)
Nie podano opisu zmian
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 17 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Szablon:Infobox
+
{{Infobox/Plemiona
  +
|Obraz = haradrim.png
|Tytuł = Haradrimowie
 
  +
|Podpis pod obrazkiem = Haradrimowie w adaptacji "Władca Pierścieni: Dwie wieże" w reżyserii Petera Jacksona
|Tytuł1 = Rasa
 
  +
|Rasa = [[Ludzie]]
|Zawartość1 = ludzie
 
  +
|Ojczyzna = [[Harad]]
|Tytuł2 = Miejsce zamieszkania
 
|Zawartość2 = [[Harad]]
+
|Język = [[Haradrimski]]
  +
|Sojusznicy = [[Sauron]], [[Czarni Númenorejczycy]], [[Easterlingowie]]
|Tytuł3 = zwierzęta
 
|Zawartość3 = [[Mûmakile]]
+
|Wrogowie = [[Gondor]]
  +
|Broń = Szable, Łuki, Włócznie
|Tytuł4 = Sojusznicy
 
  +
|Inne nazwy = Swertowie, Południowcy, Smagli Ludzie
|Zawartość4 = [[Sauron]] (do końca [[Trzecia Era|TE]])
 
  +
|Oryginalna nazwa = Haradrim
|Tytuł5 = Przeciwnicy
 
  +
}}
|Zawartość5 = [[Gondor]] (do końca [[Trzecia Era|TE]])
 
 
'''Haradrimowie''' – jeden ze szczepów [[Ludzie|ludzi]] żyjący w południowej części [[Śródziemie|Śródziemia]], w [[Harad|Haradzie Bliskim i Dalekim]].
|Tytuł6 = Język
 
|Zawartość6 = haradrimski}}
 
'''Haradrimowie''' – jedna z ras [[Ludzie|ludzi]] żyjąca w Południowym [[Śródziemie|Śródziemiu]], w [[Harad]]zie.
 
==Charakterystyka==
 
Byli ludem walecznym i odważnym. Nosili turbany i strojami przypominali Arabów w świecie realnym. W walce ochraniały ich pancerze z mosiężnych lub brązowych łusek czy też płytek oraz okrągłe tarcze z kolcami. 
 
   
 
== Historia ==
Jeździli także na koniach podobnych do wielbłądów.
 
  +
W [[Trzecia Era|Trzeciej Erze]] dochodziło do starć między nimi a [[Gondor]]em. W 930 r. [[Król Gondoru|król]] [[Eärnil I]] wyruszył z [[Pelargir]]u na [[Umbar]], który otoczył i zdobył.<ref>{{HS12|7}}</ref> Jednak w [[TE 1015|1015 r.]] podburzeni przez wysłanników [[Sauron]]a, Haradrimowie postanowili odzyskać Umbar. Podczas [[Oblężenie Umbaru|oblężenia]] zginął król [[Ciryandil]].<ref>{{D|A1iiS}}</ref> Jego syn [[Hyarmendacil I]] przeczekał jakiś czas, po czym przełamał krąg oblężenia i podporządkował Harad Gondorowi.
==Historia==
 
   
  +
W [[TE 1540|1540 r.]] synowie [[Castamir]]a w Umbarze postanowili dokonać zemsty. Do tego uzyskali pomoc Haradrimów, których zapewnili, że Gondor jest osłabiony i odzyskają [[Harondor]].<ref>{{D|A1iv}}</ref> Razem zaczęli najeżdżać i łupić Gondor. Król [[Aldamir]] ruszył do walki z nimi, jednak poległ w jednej z bitew. Nowy władca, syn Aldamira, [[Hyarmendacil II]] od razu postanowił się zemścić. Szybko zebrał nową armię i po dokładnym ustaleniu planu ruszył na Haradrimów, rozgramiając ich i odzyskując Harondor.<ref>{{D|B2}}</ref><ref>{{HS12|7}}</ref>
Przez długie wieki aż do czasów króla [[Aragorn|Elessara]] walczyli z [[Gondor]]em o południowe prowincje. W czasie Wojny o Pierścień przybyli na wojnę z [[Mûmakile|Mûmakilami]], zwanymi przez Hobbitów Olifantami. Po upadku [[Sauron]]a poddali się Gondorowi i zaprzestali z nim wojny. Po [[Trzecia Era|Trzeciej Erze]] żyli samotnie na południu Śródziemia.  Haradrimowie bardzo często używali łuków, włóczni i szabel. Wraz z Orkami, Trollami, Easterlingami i Variagami brali udział w [[Bitwa na Polach Pelennoru|Bitwie na polach Pelennoru]].
 
==Język==
 
   
  +
W [[TE 1634|1634 r.]] do prawnuków Castamira, [[Angamaitë]] i [[Sangahyando]] od szpiegów z Pelargiru dotarła wieść o przyjeździe [[Minardil]]a. Postanowili to wykorzystać i najechać Pelargir. Ograbili go, zabijając mieszkańców i samego króla. W [[TE 1810|1810 r.]] prawnuk zabitego króla, [[Telumehtar]] postanowił położyć kres napadom Korsarzy, atakując i zdobywając Umbar. Podczas tego zdarzenia zginęli ostatni potomkowie Castamira.<ref>{{D|A1iiS}}</ref>
   
  +
W [[TE 1944|1944 r.]] Haradrimowie sprzymierzeni z [[Variagowie|Variagami]] i [[Woźnicy|Woźnikami]] wspólnymi siłami zaatakowali Gondor, jednak zostali pokonani w bitwie u brodu [[Poros]]. W nieznanym okresie Haradrimowie zaatakowali i zdobyli znowu Umbar. W [[TE 2885|2885 r.]] Haradrimowie zaatakowali południowe królestwo, jednak zostali zmiażdżeni w [[Bitwa na brodach Poros|bitwie na brodach Poros]].<ref>{{D|A2i}}</ref>
Niemal nic nie wiadomo na temat ich języka. Wiadomo jedynie, że nazwa "Mûmak" pochodzi z języka haradrimskiego. Gandalf w [[Dwie wieże (powieść)|Dwie Wieże]] twierdził, że "na południu" nazywano go "Incánusem", lecz najprawdopodobniej jest to nazwa pochodząca ze Wspólnej Mowy lub [[Sindarin]]u, a "południe" oznacza Gondor.
 
   
  +
W czasie [[Wojna o Pierścień|Wojny o Pierścień]] [[Aragorn II]] wraz z [[Umarli z Dunharrow|Armią Umarłych]] pokonał Umbarczyków spieszących na pomoc Mordorowi.<ref>{{D|B3}}</ref><ref>{{PK|V9}}</ref> Haradrimowie niedługo potem walczyli [[mûmakile|mûmakilami]] w [[Bitwa na Polach Pelennoru|bitwie na Polach Pelennoru]].<ref>{{PK|V6}}</ref> Wzięli też udział w [[Bitwa pod Morannonem|bitwie pod Czarną Bramą]], gdzie część z nich wraz z [[Easterlingowie|Easterlingami]] jako jedyni z sojuszników Saurona nie poddali się po upadku Władcy Ciemności i walczyli do samego końca.<ref>{{PK|VI4}}</ref> Po zakończeniu wojny część tego terenu wraz z twierdzą dostały się pod władanie Gondoru.
   
  +
=== Chronologicznie ===
  +
*1015 r. TE – Czarni Númenorejczycy podburzyli Haradrimów; podczas oblężenia Umbaru zabili króla Ciryandila.
  +
*[[TE 1050|1050 r. TE]] – Haradrimowie oddali się zwierzchnictwu Gondoru.
  +
*1540 r. TE – synowie Castamira podburzyli Haradrimów, w jednej z bitew zginął Aldamir. Hyarmendacil II przeprowadził błyskawiczną akcję odwetową, miażdżąc wroga.
  +
*1634 r. TE – Haradrimowie zabili króla Minardila.
  +
*1810 r. TE – pod wpływem ataku Gondoru Haradrimowie stracili Umbar; zginęli ostatni potomkowie Castamira.
  +
*1944 r. TE – razem z Variagami Haradrimowie zaatakowali Gondor, ponosząc ogromne straty w [[Pierwsza na brodach Poros|Pierwszej bitwie na brodach Poros]].
  +
*2885 r. TE – Haradrimowie zostali zmiażdżeni podczas [[Bitwa na brodach Poros|Drugiej bitwy na brodach Poros]].
  +
*[[TE 3019|15 marca 3019 r. TE]] – Haradrimowie walczyli podczas bitwy na [[Pola Pelennoru|Polach Pelennoru]].
  +
 
== Charakterystyka ==
  +
Haradrimowe byli ludem walecznym, dzikim i prymitywnym. Byli wysocy, mieli ciemną karnację, czarne włosy i ciemne oczy.<ref>{{DW|IV3}}</ref> Do walki używali wszelkiego rodzaju broni, lecz ich najbardziej rozpoznawalną bronią i zarazem środkiem transportu były mûmakile. Nosili turbany i często szkarłatne stroje. Niektórzy z nich pletli z włosów warkocze przy pomocy złotych nici.<ref>{{DW|IV4}}</ref> Inspiracji ich wyglądem można szukać wśród ludów i kultur arabskich.
  +
 
== Język ==
 
Niemal nic nie wiadomo na temat ich języka. Jedną z niewielu informacji jest fakt, że nazwa ''Mûmak'' pochodzi z języka haradrimskiego. ''Variag'' także pochodzi z tego języka, jednak jego znaczenie jest nieznane. [[Gandalf]] w ''[[Dwie wieże (powieść)|Dwóch Wieżach]]'' twierdził, że "na południu" nazywano go "Incánusem", lecz najprawdopodobniej jest to nazwa pochodząca ze [[Westron|Wspólnej Mowy]] lub [[sindarin]]u, a "południe" oznacza Gondor.<ref>{{NO|Istari}}</ref>
  +
  +
==Etymologia==
  +
Nazwa ''Haradrim'' pochodzi z sindarinu i wywodzi się od ich miejsca zamieszkania, Haradu, który oznacza ''południe''. Byli też nazywani Południowcami, Smagłymi Ludźmi (przez [[hobbit]]ów) oraz Swertami.
  +
  +
{{przypisy}}
  +
[[ca:Haradrim]]
 
[[de:Haradrim]]
 
[[de:Haradrim]]
 
[[en:Haradrim]]
 
[[en:Haradrim]]
  +
[[es:Haradrim]]
  +
[[fr:Haradrim]]
  +
[[it:Haradrim]]
 
[[nl:Haradrim]]
 
[[nl:Haradrim]]
 
[[ru:Харадрим]]
 
[[ru:Харадрим]]
[[Kategoria:Ludzie]]
+
[[Kategoria:Szczepy ludzi]]

Wersja z 16:58, 17 sie 2019

Haradrimowie – jeden ze szczepów ludzi żyjący w południowej części Śródziemia, w Haradzie Bliskim i Dalekim.

Historia

W Trzeciej Erze dochodziło do starć między nimi a Gondorem. W 930 r. król Eärnil I wyruszył z Pelargiru na Umbar, który otoczył i zdobył.[1] Jednak w 1015 r. podburzeni przez wysłanników Saurona, Haradrimowie postanowili odzyskać Umbar. Podczas oblężenia zginął król Ciryandil.[2] Jego syn Hyarmendacil I przeczekał jakiś czas, po czym przełamał krąg oblężenia i podporządkował Harad Gondorowi.

W 1540 r. synowie Castamira w Umbarze postanowili dokonać zemsty. Do tego uzyskali pomoc Haradrimów, których zapewnili, że Gondor jest osłabiony i odzyskają Harondor.[3] Razem zaczęli najeżdżać i łupić Gondor. Król Aldamir ruszył do walki z nimi, jednak poległ w jednej z bitew. Nowy władca, syn Aldamira, Hyarmendacil II od razu postanowił się zemścić. Szybko zebrał nową armię i po dokładnym ustaleniu planu ruszył na Haradrimów, rozgramiając ich i odzyskując Harondor.[4][5]

W 1634 r. do prawnuków Castamira, Angamaitë i Sangahyando od szpiegów z Pelargiru dotarła wieść o przyjeździe Minardila. Postanowili to wykorzystać i najechać Pelargir. Ograbili go, zabijając mieszkańców i samego króla. W 1810 r. prawnuk zabitego króla, Telumehtar postanowił położyć kres napadom Korsarzy, atakując i zdobywając Umbar. Podczas tego zdarzenia zginęli ostatni potomkowie Castamira.[6]

W 1944 r. Haradrimowie sprzymierzeni z Variagami i Woźnikami wspólnymi siłami zaatakowali Gondor, jednak zostali pokonani w bitwie u brodu Poros. W nieznanym okresie Haradrimowie zaatakowali i zdobyli znowu Umbar. W 2885 r. Haradrimowie zaatakowali południowe królestwo, jednak zostali zmiażdżeni w bitwie na brodach Poros.[7]

W czasie Wojny o Pierścień Aragorn II wraz z Armią Umarłych pokonał Umbarczyków spieszących na pomoc Mordorowi.[8][9] Haradrimowie niedługo potem walczyli mûmakilami w bitwie na Polach Pelennoru.[10] Wzięli też udział w bitwie pod Czarną Bramą, gdzie część z nich wraz z Easterlingami jako jedyni z sojuszników Saurona nie poddali się po upadku Władcy Ciemności i walczyli do samego końca.[11] Po zakończeniu wojny część tego terenu wraz z twierdzą dostały się pod władanie Gondoru.

Chronologicznie

  • 1015 r. TE – Czarni Númenorejczycy podburzyli Haradrimów; podczas oblężenia Umbaru zabili króla Ciryandila.
  • 1050 r. TE – Haradrimowie oddali się zwierzchnictwu Gondoru.
  • 1540 r. TE – synowie Castamira podburzyli Haradrimów, w jednej z bitew zginął Aldamir. Hyarmendacil II przeprowadził błyskawiczną akcję odwetową, miażdżąc wroga.
  • 1634 r. TE – Haradrimowie zabili króla Minardila.
  • 1810 r. TE – pod wpływem ataku Gondoru Haradrimowie stracili Umbar; zginęli ostatni potomkowie Castamira.
  • 1944 r. TE – razem z Variagami Haradrimowie zaatakowali Gondor, ponosząc ogromne straty w Pierwszej bitwie na brodach Poros.
  • 2885 r. TE – Haradrimowie zostali zmiażdżeni podczas Drugiej bitwy na brodach Poros.
  • 15 marca 3019 r. TE – Haradrimowie walczyli podczas bitwy na Polach Pelennoru.

Charakterystyka

Haradrimowe byli ludem walecznym, dzikim i prymitywnym. Byli wysocy, mieli ciemną karnację, czarne włosy i ciemne oczy.[12] Do walki używali wszelkiego rodzaju broni, lecz ich najbardziej rozpoznawalną bronią i zarazem środkiem transportu były mûmakile. Nosili turbany i często szkarłatne stroje. Niektórzy z nich pletli z włosów warkocze przy pomocy złotych nici.[13] Inspiracji ich wyglądem można szukać wśród ludów i kultur arabskich.

Język

Niemal nic nie wiadomo na temat ich języka. Jedną z niewielu informacji jest fakt, że nazwa Mûmak pochodzi z języka haradrimskiego. Variag także pochodzi z tego języka, jednak jego znaczenie jest nieznane. Gandalf w Dwóch Wieżach twierdził, że "na południu" nazywano go "Incánusem", lecz najprawdopodobniej jest to nazwa pochodząca ze Wspólnej Mowy lub sindarinu, a "południe" oznacza Gondor.[14]

Etymologia

Nazwa Haradrim pochodzi z sindarinu i wywodzi się od ich miejsca zamieszkania, Haradu, który oznacza południe. Byli też nazywani Południowcami, Smagłymi Ludźmi (przez hobbitów) oraz Swertami.

Przypisy

  1. J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „The Heirs of Elendil
  2. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Królestwa na wygnaniu, Linia Południowa: Spadkobiercy Anáriona
  3. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Gondor i spadkobiercy Anáriona
  4. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Trzecia Era
  5. J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „The Heirs of Elendil
  6. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Królestwa na wygnaniu, Linia Południowa: Spadkobiercy Anáriona
  7. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Ród Eorla", Królowie Marchii
  8. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Wielkie Lata
  9. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Powrót króla, „Ostatnia narada
  10. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Powrót króla, „Bitwa na polach Pelennoru
  11. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Powrót króla, „Na polach Cormallen
  12. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dwie wieże, „Czarna Brama jest zamknięta
  13. J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dwie wieże, „O ziołach i potrawce z królika
  14. J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Istari