Dżungle Haradu Dalekiego (graf. Mithgaraf)
Harad Daleki – wysunięta daleko na południe kraina geograficzna w Śródziemiu, część Haradu, wraz z Haradem Bliskim.
Położenie[]
Harad Daleki leżał na południe od Haradu Bliskiego. Na jego powierzchnię składały się dżungle, zwane Wielkim Lasem Południowym, w których żyły mûmakile i małpy.[1] Można przypuszczać, że po Wielkiej Bitwie Potęg kształt tej krainy był wielkim wydłużonym lądem z Górami Szarymi po zachodniej stronie i Morzem Wewnętrznym daleko na wschodzie i południu. Istnienie gór, ciągnących się wzdłuż wybrzeża Belegaeru na południe od Umbaru, wyjaśniałoby wilgotny klimat, a także brak założonych osad númenorejskich.
Ludność[]
Daleki Harad był krainą słabo zaludnioną. Zamieszkiwali ją ludzie podobni do półtrolii. Nieznana jest kultura, obyczaje, język, czy nawet dokładne miejsce zamieszkania tego ludu. Opisuje się tę rasę jako czarnych ludzi o białych oczach i czerwonych językach. Niektóre obszary zamieszkiwali także Haradrimowie.[2]
Historia[]
Pierwsza Era[]
Harad Daleki był obszarem bardzo dużym i zróżnicowanym klimatycznie. Prawie cały teren był pokryty przez dżungle. Przez kontynent przepływały dziesiątki wielkich rzek. Część obszaru zatonęła podczas Wojny Gniewu.
Trzecia Era[]
Niektórzy mieszkańcy tego obszaru sprzymierzyli się z Sauronem podczas Wojny o Pierścień. Byli nimi zarówno Haradrimowie jak i półtrolle. Mieszkańcy Haradu Bliskiego sprowadzili z tutejszych dżungli mûmakile i wykorzystali je w swoich wojskach.
Inne wersje legendarium[]
Według Tolkiena Gandalf w czasie swoich podróży mógł odwiedzić (choć jest to bardzo mało prawdopodobne) Harad Daleki, lecz z powodu krótkiej wizyty nie nadano mu tam żadnego imienia.[3]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dwie wieże, „Helmowy Jar”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Powrót króla, „Bitwa na polach Pelennoru”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Istari”