Harad (sin. Południe) − wielka kraina położona na południu granicząca z Gondorem. Zamieszkiwali ją ludzie, którzy pochodzili z różnych plemion, zwani ogólnie Haradrimami. W Haradzie mieszkali także Korsarze z Umbaru oraz garstki orków wysłanych tam przez Saurona. Pochodziły stamtąd też mûmakile. Kraina ta dzieliła się na Harad Bliski i Harad Daleki.
Historia[]
W początkach Ardy teren ten stanowił część większego kontynent (być może Hyarmenoru), który został zapewne zatopiony po części pod koniec Pierwszej Ery.
Podczas Drugiej Ery Haradrimowie nawiązywali kontakty z Númenorejczykami, którzy badali wybrzeża Śródziemia, włączając w to tereny Haradu. W IX wieku Drugiej Ery wielki żeglarz Aldarion badał wybrzeża daleko na południu i był bliski rozbicia się.[1] Kolonizacja ziem obejmowała naukę tubylców rolnictwa i rzemiosła. W 2280 powstała forteca Umbar.[2][3] Po rządach Tar-Ciryatana Númenorejczycy zaczęli się tytułować władcami i zażądali od Haradrimów danin. Sauron początkowo nie miał odwagi, by się tam zapuszczać, ale po wykuciu Pierścieni Władzy zaczął atakować te ziemie.
W DE 3261 Ar-Pharazôn wylądował w Umbarze z wielką flotą. Siły Saurona odmówiły walki, a on sam wykorzystał szansę, aby dostać się na Númenor, gdzie podporządkował sobie króla. Pod jego wpływem Númenorejczycy rozpoczęli najazdy na Śródziemie, zniewalając ludzi, a nawet składając z nich ofiary. Ci, którzy pozostali w Haradzie, przetrwali Upadek Númenoru w DE 3319 i zaczęli być zwani Czarnymi Númenorejczykami.[4]
W Trzeciej Erze żyło wielu Czarnych Númenorejczyków, którzy nawiązywali kontakty z Gondorem, jednak większość całkowicie znalazła się pod władzą Mordoru. Harad Bliski utworzył wówczas koalicję z Korsarzami z Umbaru, podejmując szereg bitew z Gondorem, które zakończyły się poszerzeniem wpływów aż do rzeki Poros.[5] Ludzie z Haradu wzięli udział w Wojnie o Pierścień po stronie Mordoru, lecz zostali pokonani głównie przez armię Umarłych.[6]
W Czwartej Erze Zjednoczone Królestwo podbiło Harad zachodni, a wschodnie tereny pozostawały niezależne.
Geografia[]
Harad położny był na południe od Mordoru, gdzie południowa odnoga góry Ephel Dúath tworzyła jego północną granicę. Z gór tych spływała rzeka Harnen do wód zatoki Belfalas, stanowiąc południową granicę Gondoru na początku Trzeciej Ery, jednak w czasie Wojny o Pierścień Harad miał szersze wpływy sięgające aż do rzeki Poros. Droga do Haradu przecinała tę rzekę, wiodąc przez skrajnie niegościnne, pustynne tereny.
Północno-wschodnie rejony zajmował kraj zwany Khandem, poddany wpływom Saurona. Niewiele o nim wiadomo, jak też o tym jak daleko sięgał na wschód i południe.
Wybrzeże Północnego Haradu stanowiły liczne zatoki i małe schrony ułatwiające cumowanie statków númenorejskich i korsarskich. Największa została nazwana Umbar, a na jej wschodnim końcu korsarze mogli założyć nawet swoje miasto.
Dalej na południe teren przechodził w dżungle. Rejon ten zwany Haradem Dalekim zamieszkiwały mûmakile. W dżunglach musiało żyć wiele zwierząt, z których z pewnością znamy tylko małpy. Klimat był niewątpliwie gorący i wilgotny. Tereny te były izolowane od reszty Śródziemia pasami pustyń. Rozciągały się one tak daleko, że docierały do drugiej półkuli, gdyż wiadomo, że świeciły tam "inne gwiazdy" widziane przez Aragorna w roku 2980.[7]
Etymologia[]
Nazwa Harad pochodzi z sindarinu i oznacza "Południe". W języku hobbitów kraina ta nazywana była "Krajem Słońca".[8]
Inne wersje legendarium[]
Według pierwszych zapisków J.R.R. Tolkiena Khand, który leży pod Mordorem, należy do Haradu. Jednak w późniejszych notkach został on dołączony do Śródziemia.
Kreacje w adaptacjach[]
Harad występuje w modyfikacji do gry Medieval II: Total War − Third Age: Total War. Jest tam jedną z dwunastu grywalnych frakcji. Ponadto występuje też w grze Władca Pierścieni: Bitwa o Śródziemie II jako plansza dla czterech graczy.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Aldarion i Erendis. Żona marynarza”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Druga Era
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Númenor
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Akallabêth, Upadek Númenoru
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Królestwa na wygnaniu, Linia Południowa: Spadkobiercy Anáriona
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Pierścienie Władzy i Trzecia Era
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Drużyna Pierścienia, „Narada u Elronda”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek E Pisownia i rodzaje liter, "Wymowa wyrazów i nazw własnych", Spółgłoski