Śródziemie Wiki
Advertisement

Gwaihir – potomek Thorondora, brat Landrovala. Nosił przydomek Władcy Wichrów. W Trzeciej Erze był największym i najszybszym z Wielkich Orłów.

Biografia[]

W Pierwszej Erze był sługą Thorondora; powiadano, że wraz ze swoim bratem pomógł uratować Berena i Lúthien z Angbandu[1].

W 3018 roku Trzeciej Ery Gandalf polecił Radagastowi, aby ptaki obserwowały ruchy Nieprzyjaciela. Orły zauważyły gromadzenie się orków i wargów, Czarnych Jeźdźców oraz ucieczkę Golluma z Mrocznej Puszczy. Gwaihir poleciał do Isengardu poinformować Gandalfa o tych wydarzeniach. Zastał czarodzieja uwięzionego na szczycie Orthanku, więc zabrał go i odstawił w Rohanie, gdzie Mithrandir miał sobie poszukać konia[2].

Siedemnastego lutego 3019 roku Galadriela nakazał Gwaihirowi szukać Gandalfa, który dopiero co zabił Balroga. Odnalazł go na Celebdilu i zaniósł do Lothlórien[3]. Następnie obserwował losy Drużyny Pierścienia; Aragorn i Legolas zauważyli go nad Emyn Muil.

Gwaihir i Gandalf

Gandalf, Gwaihir i Orły ratują Froda i Sama.

Pod koniec Wojny o Pierścień, wraz z Landrovalem i Meneldorem przybył na pomoc Wolnym Ludom w walce z Nazgûlami. Po zniszczeniu Jedynego Pierścienia, razem z Gandalfem i swoimi kompanami, poleciał uratować hobbitów. Gwaihir, dzięki swojemu bystremu wzrokowi, zauważył ich pomimo wyziewów i oparów unoszących się wokół wulkanu[4].

Etymologia[]

Słowo Gwaihir pochodzi z sindarinu i oznacza "Władca Wiatrów", od gwaew – "wiatr" i hîr – "władca".

Przypisy

Advertisement