Gondolindrimowie − mieszkańcy "ukrytego królestwa" − Gondolinu[1]. Zwani czasem Ukrytym Ludem, lub Ludźmi Turgona. Z pochodzenia byli to głównie Ñoldorowie i Sindarowie z Nevrastu, a także jeden elf półmroku oraz jeden człowiek. Posiadali silny umysł, ciało i ducha, wielu było wybitnie uzdolnionych pod względem sztuki, rękodzieła, prezentujących niezwykle wysoką kulturę osobistą.
Królem miasta i terenu był Turgon. Stał na czele rodu królewskiego. Oprócz niego istniało 11 najpoważniejszych rodów ("domów") rozpoznawanych po symbolach, kolorystyce, używanych strojach, klejnotach i broni.
Ród | Wódz | Kolor | Godło | Informacje |
---|---|---|---|---|
Ród królewski | Turgon | Ciemny błękit | Słońce, Księżyc i szkarłatne serce | Rodzina królewska i straż osobista króla. |
Ród Niebiańskiego Łuku | Egalmoth | Jasny Błękit | Tęcza, opalizujący guz z 7 szlachetnych kamieni | Bardzo bogaty ród. Zbroje i oręż przystrojone klejnotami. Hełmy opalami. Egalmoth używał zakrzywionego miecza. |
Ród Drzewa | Galdor | Zielony | Białe Drzewo | Broń: topory i wysmukłe łuki. Głównie Sindarowie. |
Ród Złotego Kwiatu | Glorfindel | Złoty | Słońce z promieniami | Niezwykle dzielni. |
Ród Fontanny | Ecthelion | Srebrny | Fontanna z diamentów | Dbali o fontanny, bronili bram miasta. Idąc do bitwy, grali na fletach. Hełmy z diamentowym szpicem. Mieli długie błyszczące miecze. Mieszkali w południowej części miasta. |
Ród Kreta | Maeglin | Czarny | brak | Grupował część górników. Walczyli toporami o dwóch ostrzach. Czarne szyszaki. |
Ród Harfy | Salgant | Sobolowy (ciemno szary) | Srebrna harfa | Ród muzyków. Zwolennicy Maeglina. Hełmy ze srebrno-złotymi pióropuszami. |
Ród Jaskółki | Duilin | Biały, granatowy, purpurowy i czarny | Grot strzały | Wspaniali łucznicy. Hełmy przystrojone pióropuszami. |
Ród Kolumny | Penlod | nieznany | Biała kolumna | |
Ród Śnieżnej Wieży | j.w. | nieznany | Biała wieża | |
Ród Młota Gniewu | Rog | Czerwień | Kowadło i młot | Największy ród. Górnicy wierni królowi, kowale i rzemieślnicy. Walczyli młotami bojowymi. Niezwykle dzielni, zginęli wszyscy w Upadku Gondolinu, walcząc do końca. |
Ród Białego Skrzydła | Tuor | Biały | Białe Skrzydło | Najmniejsza grupa, traktowana jak ród. Towarzysze i strażnicy Tuora. Hełmy przystrojone w białe skrzydła. |
Historia[]
Sindarowie, którzy żyli w Nevraście, przyjęli Ñoldorów, którzy wrócili z Amanu, tworząc jeden szczep. Wybudowali oni Vinyamar. Ulmo wskazał Turgonowi ukrytą dolinę (50 PE), w której rozpoczęły się prace budowlane po Dagor Aglareb (60 PE). Gdy miasto zostało ukończone, 1/3 ludu Fingolfina i jeszcze większa grupa Sindarów i w sekrecie małymi grupkami poczęli przedostawać się do Gondolinu (116 PE). Podczas setek lat ukrycia tylko kilka osób dotarło do ukrytego miasta i zostało wśród mieszkańców. Po Upadku Gondolinu (510 PE) ci, którzy przeżyli, podążyli do Ujścia Sirionu. W drodze uratowały ich orły dlatego Gondlolindrimowie przyjęli później jako symbol skrzydło orle.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, (red. Christopher Tolkien), Ostatnie Legendy Śródziemia, rozdz: Upadek Gondolinu