(drobne uzupełnienia z Silmarilionu) Znaczniki: VisualEditor apiedit |
Pallando158 (tablica | edycje) Nie podano opisu zmian Znacznik: rte-wysiwyg |
||
Linia 51: | Linia 51: | ||
[[ru:Гондолин]] |
[[ru:Гондолин]] |
||
[[Kategoria:Miasta elfów]] |
[[Kategoria:Miasta elfów]] |
||
− | [[Kategoria:Królestwa]] |
||
− | [[Kategoria:Miejsca]] |
||
[[Kategoria:Królestwa Elfów]] |
[[Kategoria:Królestwa Elfów]] |
||
− | [[Kategoria:Miasta]] |
Wersja z 12:15, 18 kwi 2016
Ten artykuł należy przeredagować, aby dopasować go do standardów obowiązujących na Śródziemie Wiki. |
Gondolin – ukryte królestwo Elfów w Beleriandzie, założone przez Turgona, na początku Pierwszej Ery. Mieszkał w nim również jeden z najlepszych elfickich kowali - Enerdhil. W tym mieście powstały słynne ostrza - Glamdring i Orcrist a także Żądło Bilba, później Froda Bagginsa.
Geografia
Gondolin był położony na równinie Tumladen, a samo miasto na wzgórzu Amon Gwareth pośrodku niej, otoczonej przez góry Echoriath. Prowadziła tam ukryta droga dnem Suchej Rzeki tunelami i rozpadliną Orfalch Echor. Idril kazała też wybudować drugi tunel do ścieżki wysoko w górach prowadzącej przez Cirith Thoronath do Przełomu Sirionu. W rejonie Gondolinu znajdował się również Anghabar - kopalnia żelaza, położona w północnej części gór Echoriath.
Samo miasto osiągnęło przez 350 lat ukrycia niezwykłe piękno. Białe mury, wygładzone posadzki, liczne fontanny i rzeźby. Turgon sam wyrzeźbił złote i srebrne drzewo (Glingal i Belthil) na podobieństwo Dwóch Drzew Valinoru.
Historia
Turgon, dzięki pomocy Ulma odnalazł ukrytą dolinę Tumladen, która znajdowała się na wschód od górnego biegu Sirionu w pierścieniu wysokich, niedostępnych gór. Turgon wraz z garstką najbardziej zaufanych elfów budował miasto Gondolin przez 52 lata. Po ukończeniu budowy Turgon wyprawił w drogę cały swój lud, to znaczy trzecią część Nolordów Fingolfina i liczniejszy jeszcze hufiec Sindarów. Przed wyjściem z Vinyamaru Ulmo polecił zostawić mu oręż dla posła od niego jako znak. Miasto przez wiele lat pozostawało w ukryciu. Jedynymi ludźmi, którzy weszli do Gondolinu byli Hurin, Huor i Tuor, który użył owego znaku. Gondolin przetrwał najdłużej ze wszystkich królestw Ñoldorów w Śródziemiu.[1]
Upadek Gondolinu w TE 510
Przyczyny
Tuor po ucieczce od Morgotha przez siedem lat błąkał się po Beleriandzie, aż trafił fo Vinyamaru. Tam usłyszał słowa od Ulma o ukrytym mieście, a także spotkał Voronwëgo, który zaprowadził go do Gondolinu. W rok po przybyciu Tuora został porwany jego szwagier, Maeglin.
Zdrada Maeglina
Orkowie zawlekli Maeglina do Angbandu, lecz Maeglin długo był nieugięty i nie chciał wyjawić Morgothowi położenia Ukrytego Królestwa. Gdy zagrożono mu okrutnymi torturami Maeglin się załamał i zdradził miejsce położenia Gondolinu. Morgoth obiecał zdrajcy rękę Idril Celebrindal.
Napaść na Gondolin
Gdy Morgoth zebrał swą armię orków, wilkołaków, smoków i balrogów zaatakował Ukryte Królestwo w przeddzień święta zwanego Bramami Lata. W trakcie bitwy Tuor zabił Maeglina, a Ecthelion znad źródeł pokonał Gothhmoga, przywódcę balrogów.
Po bitwie
Tuor i Idril zgromadzili garstkę niedobitków i uciekli do Nan-Tathren.
Skutki
- Koronacja Gil-Galada na Najwyższego Króla Noldorów w Śródziemiu.
- Śmierć Glorfindela i Turgona.
- Upadek Gondolinu.
Etymologia
Staroquenejska nazwa Gondolinu to Ondolinde, a powszechnie znana - Ukryte Królestwo.
Ciekawostki
- Niektóre elfy z Gondolinu były dość niskie. Można to wywnioskować z zdania zawartego w Księdze Zaginionych Opowieści: Choć Tuor był nie wysokim mężczyzną i tak był wyższy od większości elfów w Gondolinie. Zapewne chidzilo tu o Sindarów z Nevrastu którzy również mieszkali w Gondolinie.