Glorfindel – elf, jeden z wodzów w Gondolinie, a także uczestnik obrad Białej Rady. Prawdopodobnie także jedyny elf, który po śmierci powrócił znów do Śródziemia. Jego śmierć miała miejsce podczas walki z Balrogiem w Gondolinie. Możliwe, że to Valarowie pozwolili mu wrócić do Śródziemia. Elf osiadł w Rivendell, domu Elronda. Był jednym z niewielu, których bał się Czarnoksiężnik z Angmaru. Brał udział w Bitwie pod Fornostem i to właśnie wtedy mu przepowiedział, że nie zginie z ręki mężczyzny.
W czasie Wojny o Pierścień uratował przed Nazgûlami Froda Bagginsa, gdy ten zmierzał do Rivendell.
Biografia
Era Drzew
Glorfindel urodził się w Tirionie, mieście Noldorów w Valinorze. Przyłączył się do rodu Fingolfina podczas ucieczki Noldorów oraz Bratobójstwa w Alqualondë.
Pierwsza Era
Po wygnaniu do Beleriandu, Glorfindel razem z Turgonem ruszył do Gondolinu. Został mianowany Wodzem rodu Złotego Kwiatu oraz jednym z kapitanów Króla. Był popularny i kochany przez lud miasta.
Gdy Aredhela chciała opuścić Gondolin, Turgon mianował Glorfindela, Ectheliona i Egalmotha na jej eskortę. Po tym jak nie zostali wpuszczeni do Doriathu, skręcili na północ, gdzie eskorta straciła Aredhelę pobliżu Nan Dungortheb. Musieli powrócić do Gondolinu bez niej.
Wraz z królem Turgonem, walczył w Nirnaeth Arnoediad, tam ochraniał flankę króla, podczas odwrotu do Przełęczy Sirion.
Upadek Gondolinu
W 510 PE, siły Melkora zaatakowały Gondolin dzięki zdradzie Maeglina. Kiedy król Turgon został zabity, Tuor i Idril postanowili wyprowadzić niedobitków tajną droga na północy, a Glorfindel ochraniał uchodzących mieszkańców.
Razem z nimi musiał przejść przez wąską i stromą ścieżkę na przełęczy Cirith Thoronath, zwaną Żlebem Orłów, tam wpadli w zasadzkę, w której książę stoczył straszliwą walkę z Balrogiem, którą uchodźcy później opiewali w wielu pieśniach. Udało mu się obronić przed batem i pazurami, by w ostatniej chwili, przebić brzuch demona, lecz ten chwycił Glorfindela za włosy i razem spadli w przepaść. Jego ciało zostało później uniesione przez Thorondora, który ochronił resztę mieszkańców przed orkami. Ciało Glorfindela pogrzebano pod kamiennym kurhanem przy ścieżce, kurhan porósł z czasem zieloną murawą i żółtymi kwiatami i trwał tak, aż do końca Pierwszej Ery.
Powrót do Śródziemia
Duch Glorfindela odszedł do Domu Mandosa, gdzie spędził rok z duchami innych, którzy zginęli. Ze względu na jego szlachetne czyny, waleczność i męstwo, które uratowały wiele elfów podczas upadku Gondolinu, pozwolono mu na powrót.
Tysiąc lat później, w 1600 DE, Manwë wysłał go z powrotem do Śródziemia jako emisariusza Valarów.
Trzecia Era
Prawdopodobnie przebywał jakiś czas w Lindonie, wraz Gil-galadem, Círdanem i Elrondem, który był potomkiem Tuora i Idril. Później zamieszkał w Rivendell.
Bitwa pod Fornostem
W 1974 TE Czarnoksiężnik wraz z wojskiem zaatakowali królestwo Arthedain. Wówczas Gondorczycy, z racji na dawne sojusze wysłali potężne wojsko, lecz spóźnili się. Stolica Fornost została zdobyta a król Arvedui zginął. Wówczas Gondor na czele z księciem Eärnurem oraz zjednoczone elfy z Lindonu i Rivendell, na czele z Círdanem i Glorfindelem wydali wielką bitwę wojskom Angmaru, pod miastem na równinie pomiędzy jeziorem Nenuial a Północnymi Wzgórzami. Armia Czarnoksiężnika została rozgromiona, a on sam z garstką niedobitków umykał wprost do Angmaru. Zanim zdążył się schronić w Karn Dum, dopędzili go jeźdźcy Gondoru z Eärnurem na czele. Jednocześnie przybył na pomoc zastęp elfów prowadzony przez Glorfindela. Klęska Angmaru była tak druzgocąca, że ani jeden poplecznik nieprzyjaciela, czy to człowiek, czy ork, nie pozostał na zachód od Gór.
Eärnur próbował złapać samego Czarnoksiężnika, lecz koń się mu wystraszył. Gdy zły patrzył jak wróg ucieka zanosząc się śmiechem, Glorfindel powiedział mu:
| “ | Nie ścigaj go! Nigdy już nie wróci do tego kraju. Przeznaczenie dosięgnie go daleko stąd i nie z ręki męża polegnie. | ” |
—Proroctwo Glorfindela | ||
Wojna o Pierścień
Tysiąc lat później, Glorfindel został wysłany przez Elronda, aby szukać Froda i jego towarzyszy. Ścigał Nazgûle i odciągał je z dala od Froda. Towarzyszył hobbitom przez jakiś czas. Gdy podeszli bliżej rzeki, Glorfindel posadził Froda na swym białym koniu i kazał mu zabrać go w bezpieczne miejsce. Jednak, gdy Frodo odwrócił się by stawić czoło Jeźdźcom, Glorfindel użył swych mocy, by zatopić upiory wodami z rzeki. Później zaprowadził rannego Froda i resztę drużyny bezpiecznie do Rivendell.
Na Naradzie u Elronda, Glorfindel usiadł obok Elronda i Gandalfa. Zasugerował, że Jedyny Pierścień powinien być wysłany do Toma Bombadila, lub wyrzucony w głąb morza, ale Gandalf uważał się, że Jedyny może, w końcu wynurzyć się po stu lub tysiącu latach. Był brany pod uwagę podczas kompletowania Drużyny Pierścienia, ale Gandalf zdecydował się zabrać Merrego i Pipina.
Po wojnie
Po zniszczeniu Pierścienia, Glorfindel, wraz z Erestorem i synami Elronda, byli obecni na ślubie Aragorna i Arweny. Jego ostateczny los nie jest znany, ale najprawdopodobniej w końcu popłyną do Valinoru z resztą jego krewnych.
Glorfindel w grach
Postać Glorfindela pojawiła się w grach: Bitwa o Śródziemie II i dodatku do tej gry o nazwie Bitwa o Śródziemie II: Król Nazguli. Został tam wplątany w konflikt pomiędzy Sauronem a Wolnymi Ludami. Na potrzeby gry zmieniono jego losy.
Pewnego razu wraz z niewielką grupą elfów patrolował tereny położone w pobliżu Rivendell. W pewnej chwili wypatrzył wielkie hordy goblinów z gór mglistych. Natychmiast popędził do doliny Imladris by przekazać swemu panu Elrondowi wieści o nadciągającym niebezpieczeństwie. Wtedy też poznał krasnoluda Glóina. Udało mu się przepędzić nieprzyjaciół z domu Elronda, ale to był dopiero wstęp do wojny.
Glorflindel w grze "Władca Pierścieni: Bitwa o Śródziemie II Król Nazguli".
Rivendell nie było już bezpiecznym miejscem. Gobliny stale ponawiały ataki, zakłócając spokój elfom. Elrond postanowił połączyć siły Glorfindela i Glóina, aby przepędzić nieprzyjaciół z gór. Na posiłki ze wschodu nie miał co liczyć, ponieważ gobliny zablokowały górskie ścieżki zajmując Przełęcz Czerwonego Rogu i Wysoką Przełęcz. Bohaterowie wyruszają w góry i tam zostają napadnięci przez hordy goblinów. W pewnym momencie walki wypatrzyli na pobliskim wzgórzu samotnie walczącego z goblinami elfa Haldira. Glorfindel ratuje go z opresji i nawiązuje z nim porozumienie. To pozwoliło w późniejszym czasie na pomoc ze strony mieszkańców Lorien.
Glorfindel wyruszył potem na zwiędłe wrzosowiska, gdzie pokonał wodza goblinów: Gorkila. Tam przybył do niego krasnoludzki posłaniec, przekazując wieści że ziejący ogniem smok Drogoth zagarnął siedzibę krasnoludów w górach błękitnych. Razem z Glóinem wyruszają w długą podróż do Ered Luin i tam atakuje ich smok. Bohaterowie wymykają mu się, przekradając się do sali tronowej w fortecy krasnoludów i tam zabijają. Glorfindel poprowadził także elfy do obrony Szarej przystani. Następnie otrzymał od Arweny wieści o pomocy potrzebnej krasnoludom z Ereboru. Wraz z Glóinem rusza do Mrocznej Puszczy by zawrzeć sojusz z Thranduilem. Przybywa do Dale wraz z elfami z Mrocznej Puszczy i wypędza z miasta wojska mordoru. Brał również udział w oblężeniu Dol Guldur.
Ciekawostki
- Glorfindel podróżował na wierzchowcu imieniem Asfaloth.