Gildia Podróżników – stowarzyszenie założone przez Aldariona, mające za zadanie zrzeszać najlepszych marynarzy z Númenoru. Głównym celem Gildii Podróżników były wyprawy statkami w kierunku Śródziemia. Zazwyczaj kończyły się przywiezieniem wielu bogactw na wyspę.
Historia[]
Dzieje Gildii Podróżników zaczynają się od osoby Aldariona, syna króla Númenoru, Tar-Meneldura. Jego miłość do morza, którą nabył na wyprawach w latach 725-727, stała się przyczyną założenia Gildii Podróżników w roku 750 Drugiej Ery.
Niedługo po tym wydarzeniu, wybudowano statek o nazwie Eämbar, który stał się siedzibą Gildii. Najczęściej stacjonował przy Tol Uinen, niewielkiej wyspie w zatoce Romenny.
W latach 750 do 800 w Númenorze, dla Gildii Podróżników budowano wiele statków, wycinając przy tym lasy znajdujące się na wyspie. Organizowano też szereg pomniejszych wypraw w kierunku Śródziemia. Największym sukcesem, jaki Podróżnicy osiągneli w tym okresie, było wybudowanie pierwszego portu w Śródziemiu, Vinyalondë.
W roku 800 DE, intensywność działalność Gildii Podróżników spadła z powodu ogłoszenia Aldariona następcą Tronu. Coraz rzadsze wyprawy do Śródziemia pod dowództwem pomniejszych kapitanów wywoływały niepokoje wśród członków Gildii Podróżników, dlatego Aldarion nie zabawił długo na wyspie. W tym samym roku wyruszył na wyprawę do Śródziemia. Zakończyła się ona w 807 DE, gdy to Aldarion przywiózł na statkach rudy srebra i złota.
Od czasu powrotu z siedmioletniej wyprawy, Aldarion spędzał czas na statku Eambar. Doglądał budowy statku Pelarran, który miał być największym statkiem wybudowanym jak dotąd. Kiedy budowa statku zakończyła się, Aldarion wyruszył na kolejną wyprawę, jednak spędził na niej mniej czasu niż planował, ze względu na Erendis. Z wyprawy przywiózł wiele łupów, między innymi podarunki dla królowej i dam dworu.
Tego samego roku, Aldarion wyruszył znów do Śródziemia z flotą siedmiu statków. Jednak zrobił to bez zgody króla Tar-Mendelura. W wyniku czego władca odebrał mu tytuły Władcy Statków i Przystani Númenoru. Zamknął również Gildię Podróżników na pokładzie Eambara. Unieruchomiono też stocznie w Romennie i zakazano wyrębu drzew. Aldarion powrócił po pięcioletniej wyprawie, z flotą dziewięciu statków. Gdy dowiedział się o poczynaniach króla, zbuntował się i znów wypłynął w podróż, tym razem na czele trzech statków. Najpierw dopłynął do Vinyalonde, a potem płynął na południe, docierając najdalej ze wszystkich Númenorejczyków. Następnie skierował się na północ, jednak ze względu na złe wiatry znowu dopłynął do Vinyalonde. Port okazał się zniszczony przez morze i złych ludzi.
Po wielu wysiłkach i ciężkiej podróży, Aldarion wreszcie powrócił do Númenoru po czternastu latach. Po tym okresie aktywność Gildii Podróżników spadła. Aldarion zajmował się sprawami związanymi z wyspą, zaniedbując Gildię. Jedynymi inwestycjami były budowa falochronów oraz wieży w Tol Uinen. Taka stagnacja Gildii Podróżników trwała 18 lat.
W końcu na czele trzech statków Aldarion wypłynął do Śródziemia w miesiącu Viresse. Wyprawa trwała 6 lat. W czasie niej próbował ponowie odbudować port Vinyalonde oraz z powodu przeciwnych wiatrów dotarł do północnych wód. Po ciężkiej przeprawie z północy wreszcie dotarł do Númenoru.
Nazwy[]
Jedną z nazw tego stowarzyszenia było Uinedili, co w tłumaczeniu z quenyi znaczyło Umiłowani Uineny. Członków Gildii Podróżników zwano również Podróżnikami.