Galdor – Gondolindrim, czyli elf z Gondolinu. Był prawdopodobnie Sindarem i przewodził Rodowi Drzewa. Król Turgon uważał go za najodważniejszego elfa w królestwie. Byłe jedną z niewielu postaci po stronie dobra, których orężem była maczuga (buława), ewentualnie włócznia.[1]
Historia[]
Podczas Upadku Gondolinu dokonał wielu mężnych czynów. W czasie obrony Łuku Ingwëgo uratował Tuora i prowadzonego przez niego rannego Ectheliona, gdy potknęli się w ciemnościach o czyjeś zwłoki. Odparł wtedy furię orków. Podczas ucieczki bronił kolumnę ratujących się przed siłami zła. Podążył do Ujścia Sirionu, a później popłynął na zachód i żył na Tol Eressëi.
Etymologia[]
W sindarinie Galdor było popularnym imieniem i oznaczało mniej więcej "Pan światła".
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien (red. Christopher Tolkien), Ostatnie Legendy Śródziemia, rozdz.: Upadek Gondolinu