Głos Sarumana (ang. The Voice of Saruman) – dziesiąty rozdział księgi trzeciej książki Władca Pierścieni autorstwa J.R.R. Tolkiena.
Treść rozdziału[]
Gandalf, Théoden, Éomer, Trzej Łowcy, Pippin i Merry, po uprzedniej naradzie wraz z oddziałami jeźdźców udali się do Orthanku na spotkanie z Sarumanem.
Po rozmowie Mithrandira z Grímą, za balustradą na wieży ukazał się czarodziej. Saruman za pomocą "czarodziejskigo głosu" usiłował przekonać Théodena o tym, że Gandalf okłamuje go, samemu chcąc przejąć władzę. Namawiał go do tego aby zawiązał przymierze z Isengardem. Władca nie uległ mocy czarodzieja.
Saruman po nieudanej próbie przeciągnięcia Théodena na swoją stronę zwrócił się do Gandalfa. Istari również oparł się potędze czarnoksiężnika. Mithradnir chciał aby czarodziej wyszedł z wieży. Zamierzał wykorzystać jego wiedzę aby naprawić szkody wyrządzone w Rohanie i Fangornie. Żądał także jego laski.
Saruman nie poddał się dlatego Gandalf wykluczył go z grona Białej Rady i bractwa Heren Istarion po czym zniszczył jego laskę.
Gdy przybysze odchodzili, Gríma zrzucił z wieży kryształową kulę, chcąc zabić nią Mithrandira lub Sarumana. Okazało się, że tajemniczy przedmiot to jeden z Palantírów.
Gandalf opowiedział o wszystkim Drzewcowi. Ent na jego prośbę obiecał strzec Orthanku, uniemożliwiając Sarumanowi ucieczkę, po czym król, jeźdźcy, Aragorn, Gimli, Legolas, Merry, Pippin i Mithrandir opuścili Isengard.
Przekłady na język polski[]
Przekład Marii Skibniewskiej[]
Głos Sarumana
Przekład Marii i Cezarego Frąca[]
Głos Sarumana
Przekład Jerzego Łozińskiego[]
Głos Sarumana
| Poprzedni rozdział: Zdobycze wojenne |
Głos Sarumana | Następny rozdział: Palantír |