Formenos (1490 - 1495 Lat Drzew, zamieszkana przez 50 lat słonecznych)– twierdza Fëanora i jego synów na północy Valinoru, którą wybudował po wypędzeniu z Tirionu. Wraz z nim osiedliła się tam większość Ñoldorów, włącznie z ojcem Fëanora, królem Ñoldorów – Finwëm.[1]
Był to również skarbiec Fëanora, gdzie trzymał najcenniejsze ze swoich dzieł, w tym trzy Silmarile, a także jedno z niewielu miejsc w Valinorze, gdzie wyrabiano i trzymano broń i zbroje. To właśnie w Formenos Melkor zabił Finwëgo w czasie swojej ucieczki na północ, dokonując w ten sposób pierwszego przelewu krwi w Amanie.[2]
Etymologia[]
Formenos w quenyi znaczy "Północna Twierdza" od słów Formen (północ) i ost (twierdza, fort). Jego sindarińskim odpowiednikiem jest Fornost, miasto w Arnorze powstałe w Drugiej Erze.
Inne wersje Legendarium[]
Prekursorem Formenos jest Sirnúmen, miejsce, które pojawia się we wczesnej wersji legendarium w Księdze Zaginionych Opowieści Cześć Pierwsza.[3] W tej wersji Melko sieje niezgodę wśród Noldolich, którzy następnie otrzymują od Manwëgo rozkaz opuszczenia swojego domu w Kôr i zbudowania nowego domu gdzie indziej w Valinorze. Ich nowy dom, Sirnúmen, zostaje później splądrowany przez Melko, który zabija ojca Fëanora, Bruithwira i kradnie klejnoty Noldolich, w tym Silmarile.[4]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarilion, Quenta Silmarilion: Silmarile i Niepokoje wśród Noldorów
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarilion, Quenta Silmarilion: Ucieczka Noldorów
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Księga Zaginionych Opowieści Część Pierwsza, VI. Kradzież klejnotów przez Melka i mrok nad Valinorem, Komentarze
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Księga Zaginionych Opowieści Część Pierwsza, VI. Kradzież klejnotów przez Melka i mrok nad Valinorem