Finduilas

Tytuł tej strony bądź zwroty w niej zawarte są przetłumaczone przez fanów, dlatego nie jest to wersja oficjalna.

Nazwa tego hasła odnosi się do więcej niż jednego pojęcia. Zobacz ją tutaj - Finduilas.

Finduilas
Findulias (graf. Alan Lee)
Informacje biograficzne
Inne imiona	Faelivrin (nadane przez Gwindora)
Tytuły	Księżniczka Nargothrondu Księżniczka Ñoldorów
Lata życia	272 PE- PE 495
Rasa	Elf
Kraina	Beleriand
Opis fizyczny
Płeć	Kobieta
Kolor włosów	Złote
Rodzina
Rodzice	Orodreth i nienazwana sindarińska dama
Małżonek	Gwindor (narzeczony)

Finduilas (272 PE - PE 495) – elfka, córka Orodretha, drugiego syna Finarfina.

Biografia

Finduilas urodziła się i wychowała w Nargothrondzie. Zakochany w niej (z wzajemnością) Gwindor nadał jej imię „Faelivrin”, czyli „Odblask Słońca na wodospadach Ivrin”. Przed Nírnaeth Arnoediad para zdążyła się zaręczyć.

W swoim mieście poznała Túrina Turambara (przedstawiającego się jako Agarwaen), który zawędrował tam prowadzony przez Gwindora po nieumyślnym zabójstwie Belega. Finduilas lubiła rozmowy z Túrinem, wypytując go o Edainów, Dor-lómin i Ród Hadora. Podczas jednej z tych rozmów nadała przybyszowi imię „Thurin”(„Tajemnica”), stwierdzając nadto, że przypomina on wyglądem króla. Z czasem dziewczyna zaczęła czuć rozterkę: nie chciała powiększać cierpień Gwindora, ale zakochała się w Túrinie, mając jednak świadomość braku wzajemności. Gdy Gwindor wyjawił jej prawdziwe pochodzenie i imię syna Húrina oraz odradził wiązanie się z nim ze względu na krótkość życia ludzi (w Silmarillionie również ze względu na złe przeczucia co do przeznaczenia Túrina), wyznała mu, z jakimi trudami się zmaga. Finduilas stawała się coraz smutniejsza. Po jakimś czasie dała do zrozumienia Túrinowi, że zna jego rzeczywiste miano.

W 495 roku PE na Nargothrond napadły wojska Morgotha. W bitwie o miasto Gwindor, umierając od poniesionych ran, prosił Túrina, aby uratował Finduilas. Jednak ten otumaniony czarami Glaurunga zapomniał o dziewczynie, nawet gdy ta maszerowała związana tuż obok i starała się zwrócić jego uwagę.

Kiedy padł Nargothrond, Finduilas wraz z innymi mieszkańcami została uprowadzona przez orków. W czasie marszu na północ na oddział eskortujący niewolników uderzyli ludzie z Brethilu, urządziwszy zasadzkę przy Przeprawie na Taeglinie. Nie udało się im jednak odbić jeńców, gdyż orkowie zdążyli ich wymordować. Samą Finduilas przybito oszczepem do drzewa i tak ją znaleziono. Została pochowana w pobliżu miejsca, w którym zginęła. Ludzie z Brethilu usypali nad jej grobem kurhan i nazwali go Haudh-en-Elleth, co znaczy „Wzgórze Księżniczki Elfów”.

Charakterystyka

Finduilas miała złociste włosy i piękny wygląd. Túrinowi przywodził on na myśl jego rodaczki i młodszą siostrę.

O charakterze brak pewnych informacji; po zachowaniu można wnioskować, że Finduilas była osobą szczerą i uczuciową, która mocno przeżywała sytuację powstałą po pojawieniu się Túrina w Nargothrondzie – spoważniała jej wtedy twarz i ruchy.

Drzewo genealogiczne

Finarfin

Eärwena

Finrod

Orodreth

Angrod

Aegnor

Galadriela

Finduilas

Etymologia

Imię Finduilas pochodzi z sindarinu i składa się z kilku segmentów: przedrostek „fin-” oznacza „włosy”, „duil” być może jest zmodyfikowanym „ethuil” („wiosna”), a „las” tłumaczy się na „liść”. Całe imię znaczy więc zapewne mniej więcej tyle, co „włosy wiosennych liści”.

Inne wersje legendarium

Finduilas jest wspominana w Upadku Gondolinu, ale nie występuje tam jako bohater. Jej imiona nie mają zmienionych form.

W Księdze Zaginionych Opowieści, część druga nosi imię Failivrin i w tej wersji jej ojcem nie jest Orodreth, lecz gnom imieniem Galweg.