Finarfin – elf, najmłodszy spośród dzieci Finwëgo. Jego matką była Indis.
Biografia[]
Ożenił się z Eärweną z Telerich i spłodził z nią czworo dzieci: Finroda, Angroda, Aegnora i Galadrielę. Po śmierci ojca wziął udział w ucieczce Ñoldorów do Śródziemia, ale zawrócił do Amanu po ogłoszeniu przez Mandosa przepowiedni o zagładzie swego plemienia. Po powrocie prosił Valarów o przebaczenie i otrzymał zgodę na pozostanie w Amanie. Został królem Ñoldorów pozostałych w Nieśmiertelnych Krainach i prawdopodobnie panował w Tirionie. W czasie Wielkiej Bitwy poprowadził lud Ñoldorów do walki.
Charakterystyka[]
Spośród książąt ñoldorskich on jeden i jego potomstwo mieli złote włosy, odziedziczone po Indis, która pochodziła ze szczepu Vanyarów. Był najpiękniejszym i najmądrzejszym spośród dzieci Finwëgo.
Drzewo genealogiczne[]
Finarfin | Eärwena | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Finrod | Orodreth | Angrod | Aegnor | Galadriela | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Finduilas | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Etymologia[]
Imię Finarfin jest przekształconym w sindarinie quenejskim imieniem Arafinwë.