Falmarin – język elfów Telerich, którzy dotarli do Amanu. Dialekt telerinu, nazywany tam po prostu telerin – z tej racji, że byli to jedyni przedstawiciele tego szczepu elfów.
Historia[]
Język ewoluował i trwał dość mocno, gdyż elfów z tego szczepu było więcej niż Vanyarów i Ñoldorów łącznie. Nie miał jednak wpływu na quenyę, gdyż był uznawany za bardziej konserwatywny, a więc mniej rozwinięty.[1] Jedynym wyjątkiem jest tu nazwa srebra (Teleri słynęli z umiejętności obróbki srebra i złota) – telpe.[2] Co ciekawe, słowa tego używano w nazwie jednego z Dwóch Drzew – Telperionu.[3]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XI, The War of the Jewels, „IV. Quendi and Eldar”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Historia Galadrieli i Celebrona, i Amrotha, władcy Lórien”, „Dodatki”, „Dodatek E. Imiona Celeborna i Galadrieli”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Cząstki słowotwórcze w imionach własnych w językach quenejskim i sindarińskim