Fallohidzi – najmniej liczny spośród trzech szczepów hobbitów, którzy żyli pierwotnie nad Anduiną. Około 1150 roku Trzeciej Ery opuścili swoje siedziby i na północ od Rivendell przeszli przez Góry Mgliste podążając wzdłuż rzeki Mitheithel. Osiedlili się w Eriadorze, gdzie zmieszali się z innymi szczepami. Spośród Fallohidów wywodzili się bracia Marcho i Blanco, którzy w 1601 roku przeprawili się przez Brandywinę i założyli Shire. Fallohidzkie pochodzenie miały też takie rody jak Tukowie, Brandybuckowie i Bolgerowie. Ich krew płynęła też w żyłach Bilba i Froda. Będąc lepiej zbudowani i majac wiecej doświadczeń w podróżowaniu często stawali się przywódcami całej społeczności.
Fallohidzi byli wyżsi i szczuplejsi, aniżeli inni hobbici. Lubili drzewa i lasy oraz byli bardziej przyjaźnie nastawieni do elfów. Mieli większe umiejętności językowe, także w pieśniarstwie niż w pracach manualnych. Lubili tez polować.