Tarannon Falastur (TE 654 - TE 913) – Dúnadan, dwunasty król Gondoru (TE 830 - TE 913). Był on pierwszym Królem Żeglarzem oraz synem Siriondila i starszym bratem Tarciryana, a także stryjem Eärnila I. Poślubił Berúthiel, Czarną Númenorejkę; para znana była z nienawiści do siebie. Wobec tego nigdy nie mieli dzieci.
Historia[]
Tarannon urodził się 654 TE jako najstarszy syn Siriondila, miał młodszego brata, Tarciryana.
Tarannon poślubił Berúthiel, Czarną Númenorejkę z południa. Małżeństwo to zawarto w celach politycznych, co wyjaśnia, dlaczego para za sobą nie przepadała i nienawidziła siebie nawzajem.
Po śmierci swego ojca w 830 roku TE Tarannon zasiadł na tronie jako nowy król Gondoru. Tarannon był bardzo zafascynowany morzem. Zalicza się go jako pierwszego Króla Żeglarza, ponieważ znacznie rozbudował flotę Gondoru i rozpoczął wojny w celu poszerzenia granic na wybrzeżach. Rozciągnął granicę Gondoru na zachód do Tharbadu i na południe od ujścia Anduiny, aż do Harondoru. By upamiętnić swoje zwycięstwa, Tarannon przybrał imię Falastura, co oznacza Władca Wybrzeży.
Jako że małżeństwo z Berúthiel było bardzo nieszczęśliwe, para nie doczekała się potomstwa. Żona Falastura nienawidziła poza tym morza i spiskowała przeciwko mężowi. W końcu król miał już tego dosyć, rozwiódł się z żoną i wygnał ją z Gondoru. Po jego śmierci, jako że umarł bezpotomnie, władzę przejął jego bratanek, Eärnil I.
Etymologia[]
Oba imiona pochodziły z quenyi. Pierwsze z nich, Tarannon, oznaczało "królewska brama", a drugie "władca wybrzeży".
Drzewo genealogiczne[]
| Atanatar I 480 TE - 748 TE | |||||||||||||||||||||||
| Siriondil 570 TE - 830 TE | |||||||||||||||||||||||
| Beruthiel | Falastur 654 TE - 913 TE | Tarciryan | |||||||||||||||||||||
| Eärnil I 735 TE - 935 TE | |||||||||||||||||||||||
| Ciryandil 820 TE - 1015 TE | |||||||||||||||||||||||