Estë – jedna z Valier.
Charakterystyka[]
Estë jest łagodna, leczy rany i koi zmęczenie. Za dnia jej się nie spotyka, ponieważ wtedy śpi na wyspie pośrodku jeziora Lórelin. Ubiera się na szaro. Ma męża Irmo. Jej służebnicą jest między innymi Meliana. W Lórien, jej siedzibie, mieszkał też Olórin, czyli Gandalf[1].
Historia[]
Estë mieszkała z mężem Irmo w mglistych salach i rozległych, srebrzyście oświetlonych ogrodach Lórien. Było wielu Maiarów, którzy służyli Estë i Irmo. W Lórien Estë i jej mąż opiekowali się elfami z Valinoru, którzy czerpali orzeźwienie z fontann, a nawet Valarowie przychodzili tam, aby znaleźć odpoczynek i ulgę od ciężarów Ardy[1].
Służebnice Estë pielęgnowały w Lórien ciało Míriel, gdy ta zmarła[2].
To za prośbą Estë i Irma zmieniono trasę Słońca i Księżyca tak, aby dać światu porę dnia i nocy[3].
Drzewo genealogiczne[]
Etymologia[]
Imię Estë znaczy Odpoczynek. W sindarinie nosi nazwę Idh, a w nandorinie Eord.
Inne wersje legendarium[]
We wcześniejszych wersjach Estë nie uczestniczyła w radach Valarów i nie była zaliczana do Valierów. Zamiast tego była uznawana za przywódczynię Majarów[4].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Valaquenta, Valarowie.
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion: O Feanorze i Uwolnieniu Melkora z oków.
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Silmarillion, Quenta Silmarillion: Słońce, Księżyć i Ukrycie Valinoru.
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Pierścień Morgotha, Część Druga: Kroniki Amanu.
| Valarowie | Manwë • Ulmo • Aulë • Oromë • Námo • Irmo • Tulkas |
|---|---|
| Majarowie | Eönwë • Ilmarë • Ossë • Uinena • Salmar • Meliana • Ariena Tilion • Curumo • Olórin • Aiwendil • Alatar • Pallando |
| Pomocnicy | Duchy powietrza • Duchy wody • Duchy ognia • Duchy cienia |
| Siły ciemności | |
| Valarowie | Morgoth |
| Majarowie | Sauron • Gothmog • Zguba Durina • Ungolianta |