Eryn Vorn (sin. Czarny Las) – przylądek na płd-zach wybrzeżu Eriadoru u ujścia Brandywiny do Belegaeru, w krainie Minhiriath. Przylądek był całkowicie zalesiony. Jest to pozostałość po lasach, które pokrywały cały Minhiriath w czasach Drugiej Ery, do chwili gdy Númenorejczycy rozpoczęli budowę statków u ujścia rzeki Gwathló. W lesie tym schroniły się grupy myśliwych i rybaków żyjące do tej pory niezależnie w całym tamtejszym regionie. Lasy na Eryn Vorn przetrwały, gdyż zanim przystąpiono do wyrębu wybuchła Wojna Elfów z Sauronem. W 861 TE przylądek został formalnie częścią Cardolanu. Aż do końca Trzeciej Ery region był niezamieszkały, aczkolwiek było mówione, że w lesie tym żyje kilka ukrywających się rodzin myśliwych, nie przekraczali oni jednak Brandywiny z obawy przed elfami.
Inne wersje legendarium[]
Sama nazwa Eryn Vorn pierwszy raz pojawiła się dopiero w 1970 roku na mapie Pauliny Baynes, której Tolkien przekazał pulę nazw do wykorzystania z sugestiami co do ich użycia.