| Kanoniczność tego artykułu jest kwestią sporną |
Elmo – elf z grupy Nelyarów, młodszy brat Thingola i Olwëgo.
Biografia[]
Elmo i jego starsi bracia byli bezpośrednimi potomkami od najstarszego syna do najstarszego syna od Enela, pierwszego z Nelyarów, który się obudził. W przeciwieństwie do swoich starszych braci, którzy urodzili się w czasie, gdy Valarowie znaleźli Elfy, Elmo urodził się podczas Wielkiego Marszu.[1]
Pozostał w Beleriandzie po tym, jak Elwë zaginął w Nan Elmoth, a Olwë wyruszył do Valinoru. Po powrocie Elwë jako Elu Thingol, Elmo został jednym z Sindarów w Doriacie.[2] Miał syna Galadhona, który był ojcem Celeborna i Galathila, ojca Nimloth. Nieznane są jego dalsze losy, być może zginął w czasie zniszczenia Doriathu w 506 PE.[2]
Etymologia[]
Imię Elmo jest w quenyi. Jego znaczenie jest niejasne, ale może być połączeniem él (poetyckiego słowa oznaczającego gwiazdę) i sufiksu -mo ("osoba")[3]
Elmō było także pierwotną elficką nazwą planety Wenus.[4]
Inna wersja Legendarium[]
Elmo został stworzony, aby wyjaśnić odniesienie w Silmarillionie, że Celeborn był „krewnym Thingola”. Jednym z rozwiązań było ustanowienie Celeborna jako syna mało ważnego brata Thingola. W zależności od tekstów, Elmo jest uważany za młodszego brata Elwë (Thingola), dziadka Celeborna[5] lub jego ojca.[6]
W szkicu genealogii potomków Elwë i Elmo datowanym na grudzień 1959 r., który Christopher Tolkien odrzucił z Niedokończonych opowieści, Nimloth jest wnuczką Elmo, a nie prawnuczką (siostrą, a nie córką Galathil).[7]
W innych, późniejszych pismach Celeborn jest Telerem z Amanu, a nie Sindą z Doriathu, i wnukiem Olwë, a nie Elmo.[8] Bez dalszej rewizji genealogii Galadrieli, to pochodzenie Celeborna spowodowałoby, że para stałaby się kuzynami pierwszego stopnia. Tolkien nie rozwijał dalej tego pomysłu.
W Naturze Śródziemia pojawia się postać o imieniu Nelwë. Jest tam przedstawiony jako przodek Celeborna (który był elfem w Amanie w tej wersji swojej historii) i młodszy brat Elwëgo, Olwëgo i Eärwena.[9][10]
Cały tekst, w którym się pojawia, został jednak przekreślony i odrzucony.[10] Chociaż Tolkien nigdzie nie wspomina wprost, że postać Nelwë jest równoważna z postacią Elma lub jego literackiego następcy, to jednak spełnia on tę samą rolę jako przodek Celeborna, w którym pokrewieństwo Celeborna i Thingola jest rozwinięte w bardziej dokładny sposób.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, Carl F. Hostetter (red.), Natura Śródziemia, Część pierwsza, Czas i starzenie się: XVII. Schematy pokoleniowe
- ↑ 2,0 2,1 J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, Historia Galadrieli i Celeborna, ostatni akapit przed sekcją O Galadrieli i Celebornie
- ↑ Paul Strack, „Q. Elmo m.”, Eldamo – An Elvish Lexicon (dostęp 23 marca 2022)
- ↑ J.R.R. Tolkien, Carl F. Hostetter (red.), Natura Śródziemia, „Część trzecia. Świat, jego Krainy i ich Mieszkańcy: I. Ciemność i światło”, Tekst 1B
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, Historia Galadrieli i Celeborna, i Amrotha, władcy Lórien, "O Galadrieli i Celebornie"
- ↑ J.R.R. Tolkien, Carl F. Hostetter (red.), Natura Śródziemia, Część Pierwsza Czas i Starzenie się, XVIII. Wiek elfów i Numenorejczyków
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Wojna o klejnoty, Część trzecia. Wędrówki Húrina i inne pisma niebędące częścią Quenta Silmarillion: V. Opowieść o latach
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, Historia Galadrieli i Celeborna, ostatni akapit przed sekcją O Galadrieli i Celebornie
- ↑ Eärwen nie jest nigdy wymieniona w powyższym tekście z imienia - a to, że jest siostrą Thingola i Olwë, to pomysł, który nie pojawia się nigdzie indziej w legendarium. We wszystkich innych tekstach jest przedstawiana jako córka Olwë.
- ↑ 10,0 10,1 J.R.R. Tolkien, Carl F. Hostetter (red.), Natura Śródziemia, Część Trzecia Świat, jego Krainy i ich Mieszkańcy, XVI. Galadriela i Celeborn