Ecthelion

Ecthelion
Gothmog i Ecthelion (graf. Natalia Nikitin)
Informacje biograficzne
Tytuły	Przywódca Rodu Fontanny Strażnik Wielkiej Bramy
Lata życia	? – 510 PE
Rasa	Elf Gondolindrim Ñoldor
Kraina	Beleriand Gondolin
Broń	Miecz Tarcza
Opis fizyczny
Płeć	Mężczyzna

Ecthelion (? – 510 PE) – elf z Gondolinu, przywódca Rodu Fontanny i zabójca Gothmoga, władcy Balrogów. Był też strażnikiem w jednej z bram prowadzących do Gondolinu. Ecthelion miał najpiękniejszy głos i największy talent muzyczny w grze na flecie ze wszystkich elfów z Gondolinu. Prowadził skrzydło sił Gondolinu w trakcie Nírnaeth Arnoediad, Bitwy Nieprzeliczonych Łez.

Biografia

Nírnaeth Arnoediadu

W roku 472 PE Ecthelion walczył u boku Turgona w bitwie Nírnaeth Arnoediad, prowadząc skrzydło sił Gondolinu. Po klęsce Ñoldorów bronił wycofujące się siły Turgona wraz z królem Ukrytego Królestwa. Po przegranej bitwie Ecthelion zawrócił w stronę miasta pośród gór, gdzie został Strażnikiem Wielkiej Bramy. Ród Fontanny był jedną z dwunastu izb Gondolinu, na której czele stał właśnie Ecthelion.

Przybycie Tuora do Gondolinu

Dwadzieścia trzy lata po Nirnaeth Arnoediad, Tuor i Voronwë udali się w kierunku Ukrytego Miasta. Po tym, jak Elemmakil poprowadził ich przez Siedem Bram, pojawił się przed nimi Ecthelion, który w owym czasie pełni funkcję Strażnika Wielkiej Bramy. Przedstawiony jest jako odziany w srebrzystą zbroję, na głowie mając błyszczący hełm o stalowym szpicu zwieńczony diamentem. Jego tarcza zdobiona była tysiącem drobnych kryształów. Początkowo nie chce go wpuścić do Gondolinu, zmienia się to gdy widzi że Tuor ma na sobie rynsztunek z Vinyamaru oraz że przychodzi z posłannictwem od Ulma.

Upadek Gondolinu

W roku 510 PE Morgoth zaatakował Gondolin. Ecthelion stoczył zacięty pojedynek z Gothmogiem, lordem Balrogów na Placu Fontanny, gdzie pozabijali się nawzajem. Bitwa została szczegółowo opisana w Upadku Gondolinu i długo pamiętana przez elfów.

Etymologia

Wraz z rozwojem języków elfickich imię Ecthelion przeszło własną ewolucję.

We wczesnej koncepcji w języku gnomockim imię to oznaczała „Władcę Źródeł” od ecthel („wypływ wody, źródło”). Jego odpowiednikiem w języku qenya był Ektelion.

W fazie noldorskiej imię to składa się z ehtë („włócznia”) i thela („grot” włóczni). Połączone razem można by je przetłumaczyć jako „ostrze włóczni” lub „głowa włóczni”.

Wersja sindarińska powinna brzmieć Ægthelion, wywodząc się z aeg („ostry”) + thel („zamiar, postanowienie”) + -on (sufiks męski). Tolkien napisał jednak, że wczesne imię Ecthelion brzmiało dobrze i było już używane w publikacjach (wraz z imionami dwóch rządzących namiestników we Władcy Pierścieni), więc pozostawił je jako archaiczną formę właściwego imienia sindarińskiego. Ægthelion można przetłumaczyć jako „Ten o ostrej woli”.

Inne wersje legendarium

Księga Zaginionych Opowieści

Najpełniejsza relacja o czynach i śmierci Ectheliona przedstawia tekst Upadek Gondolinu w Księdze Zaginionych Opowieści Część Druga.

Podczas ataku wojsk Melka (Morgoth), Ecthelion prowadzi klan Fontanny, "którzy lubowali się w srebrze i diamentach. Dzierżyli bardzo długie, błyszczące jasne miecze, a do bitwy szli przy muzyce fletów."

Ecthelion był wśród lordów Gondolinu na naradzie zwołanej przez Turgon. Popierał propozycje Tuora by niezwłocznie wyjść z miasta i uderzyć na nieprzyjaciela, zanim na równinie zrobi się za jasno i za gorąco.

Ecthelion i jego zastęp był trzymany przez Turgona w odwodzie, który obserwował przebiegł walk z wysokości swojej wieży. Widząc więc jak gobliny zdobyły bramę i dosięgnęły niemal Placu Pałacu, wysłał Ectheliona i klan Fontanny, którzy maszerowali wśród muzyki fletów. Gdy muzyka umilkła, Ecthelion zawołał do swych wojowników, by dobyli mieczy i rzucili na orków, nim ci zdążyli zareagować. Powiada się że wojownicy Ectheliona zabili więcej goblinów niż kiedykolwiek padło ich we wszystkich stoczonych bitwach z Eldalië i po dziś dzień jego imię budzi wśród orków grozę i stało się zawołaniem bojowym Eldarów.

Do Ectheliona i jego klanu wkrótce dołączył Tuor z swymi wojownikami; wspólnie walczyli z orkami, zadając potężne uderzenia i osłaniając nawzajem. Dzięki temu odzyskują niemal cały teren aż do bramy. W tym czasie jednak smoki, które wspięły po zboczu Amon Gwareth, burząc mury miasta. Tuor i Ecthelion zbliżyli się do wojowników klanu Jaskółki i Sklepienia Niebiańskiego, by wspomóc ich w walce z smokiem. Ecthelion skupia wokół siebie wojowników Fontanny Południa, podczas gdy Tuor skupił wokół siebie wojowników Jaskółki i Sklepienia.

W czasie walk Ecthelion jednym pchnięciem zabija dwóch dowódców orków oraz rozłupał głowę Orcobola, ich najlepszego wojownika, podczas gdy Tuor zabił Othroda, Balcmega i Luga. Wspólnie przedarli się do zastępu Balrogów, gdzie Ecthelion zabił ich trzech, Tuor zaś pięciu. W pewnym momencie walki lewa ręka Ectheliona głęboko rozciął bicz Balroga i gdy ognisty smok przypełzł bliżej ruin murów, opuścił tarczę na ziemię. Wówczas Ecthelion wsparł na ramieniu Tuora. Zginęli by od smoczego ognia, gdyby nie to że syn Pelega nie ciął smoka w stopę, co umożliwiło mu ucieczkę z rannym Ecthelionem. Obaj dotarli do Placu Miejskiej Studni, gdzie walczył Galdor z swoim klanem. Stał się wybawieniem dla obu wojowników bo Tuor, dźwigając Ectheliona potknął o niewidoczne w mroku ciało i gdyby nie pomoc Galdora, który zabił orków, obaj zostali by pochwyceni. Wkrótce też Tuor z Ecthelionem, Galdorem u niedobitkami z klanów Skrzydła, Drzewa, Fontanny, Jaskółki i Sklepienia wycofali do Placu Króla.

Tuor rozluźnił zapięcie hełmu Ectheliona i dał mu wody do picia. Przywódca klanu Fontanny leżał przy fontannie, gdy Tuor i Egalmoth krążyli między stanowiskami obrony. Gdy Tuor został powalony przez Gothmoga, władcy Balrogów, stanął nad nim Ecthelion "z twarzą poszarzałą do barwy stali i obwisłą bezwładną ręką, co zwykle dzierżył tarczę". Stoczył ostatni pojedynek z Gothmogiem, gdzie wskoczył na demona i wbił w jego pierś zwieńczony kolcem hełm, tak że Balrog wrzasnął i stracił równowagę; obaj wpadli do głębokiej królewskiej fontanny, gdzie obaj zginęli. Ecthelion, obciążony stalą opadł na dno i zginął.

Znacznie później podczas ucieczki Gondothlimów z Gondolinu młody Ëarendel (Ëarendil) spytał swej matki Idril gdzie jest Ecthelion, by "zagrał mi na flecie albo zrobił dla mnie gwizdki z wierzbiny!" W odpowiedzi Idril opowiedziała synowi o śmierci Ecthliona. Chłopiec na to odpowiedział że nie chce już nigdy oglądać ulic Gondolinu i gorzko zapłakał.

Eskorta Aredheli

Dwieście lat po ukończeniu budowy Gondolinu Ecthelion, Glorfindel i Egalmoth wraz z Białą Księżniczką Ñoldorów opuścili ukryte miasta z powodu tęsknoty Aredheli do swobody poruszania się jaką miała w Valinorze. Rozkazem Turgona było doprowadzenie ją do Hithlum, gdzie miała spotkać Fingona. Kiedy doszli do brodu Brithiach Aredhela kazała skręcić na północ, bo chciała zobaczyć się z synami Fëanora. Zatem Ecthelion i jego towarzysze próbowali przedostać się do Doriathu, ale strażnicy odmówili im przekroczenia Obręczy Meliany. Nie mając innego wyboru, wybrali niebezpieczną drogę między nawiedzonymi dolinami Ered Gorgoroth. Blisko Nan Dungortheb, Doliny Okropnej Śmierci, podróżnicy zostali złapani w siatkę cieni i oddalili się od Aredheli. Na próżno szukali jej potem, musieli bowiem uciekać, ponieważ złe stwory Ungolianty zbudziły się. Trzej panowie wrócili do Gondolinu bez księżniczki, gdzie zostali przyjęci przez Turgona w smutku.

Notka z Natury Śródziemia

W bardzo późnej notatce datowanej na ok. 1972-73 roku Tolkien zdawał się sugerować, że Ecthelion i Egalmoth pochodzili z rodu królewskiego, ponieważ niektórzy rządzący namiestnicy Gondoru zostali nazwani na cześć „sławnych bohaterów z dawnych dynastii królewskich.”