Eärnur – trzydziesty trzeci i ostatni król Gondoru aż do powrotu króla Elessara. Był synem Eärnila II, urodzony 1928 roku Trzeciej Ery.
Nieznana jest dokładna data śmierci lecz przypuszcza się 2050 rok TE. Nigdy nie miał żony ani dzieci. Był ostatnim męskim przedstawicielem linii Anáriona, a jego śmierć położyła kres dynastii południowej.
Historia[]
Podczas wojny z Angmarem, król Eärnil wysłał na pomoc Arthedainowi swoją armię wraz z synem na czele. 1975 roku TE potężna armia wraz z pomocą z Lindonu i Rivendell, na czele której stał Círdan i Glorfindel, przybyła do Fornostu. Eärnur na czele wojsk złamał potęgę Angmaru i pokonał armię Czarnoksiężnika. Lecz gdy chciał zmierzyć się z Upiorem, poniósł go przerażony wierzchowiec.
Gdy książę powrócił, Czarnoksiężnik uciekł zanosząc się śmiechem. Wtedy Glorfindel przemówił do Eärnura:
„Nie ścigaj go! Nigdy już nie wróci do tego kraju. Przeznaczenie dosięgnie go daleko stąd i nie z ręki męża polegnie.”
Kapitan kipiał jednak gniewem i myślał tylko o pomszczeniu hańby. Razem ze sprzymierzeńcami po uwolnieniu zrujnowanego Arnoru, armia sojuszu posunęła się dalej i zaatakowała królestwo Czarnoksiężnika, wymordowali wszystkie jego sługi i zburzyli Carn Dûm, siedzibę Czarnoksiężnika, pomimo zwycięstwa na północy, wyniszczony Arnor nie zdołał się odrodzić z powodu wielkich strat. Od tej pory Dúnedainowie Północy żyli w dziczy a przewodzili im wodzowie.
W roku 2000 roku Trzeciej Ery doszło do kolejnego nieszczęścia. Upiory pierścienia, pod wodzą Czarnoksiężnika, wyszły z Mordoru i rozpoczęły oblężenie miasta Minas Ithil. Twierdza broniła się do 2002 roku Trzeciej Ery i upadła. Została potem przemianowana na Minas Morgul.
W 2043 roku umarł Eärnil II, a Eärnur został koronowany na nowego władcę. Tego samego roku, Wódz Upiorów rzucił mu wyzwanie. Nowy monarcha dorównywał ojcu męstwem, ale nie rozsądkiem, kochał wojsko i ćwiczenia w boju, a na turniejach nikt nie mógł mu się równać. Mimo, że pierwsze wezwanie odrzucił dzięki radom namiestnika Mardila, to siedem lat potem wezwanie zostało powtórzone. Tym razem, wbrew namowom, wraz z nieliczną świtą Eärnur ruszył do Minas Morgul.
Przed wyruszeniem do grodu upiorów pozostawił Skrzydlatą Koronę, najcenniejszą insygnie władzy w Gondorze, w grobowcu swego ojca. Nigdy już o nim nie słyszano. Najpewniej został zdradziecko pojmany i zakatowano go na śmierć w lochach twierdzy.
Po jego zniknięciu, na dworze nie było nikogo posiadającego wystarczająco szlachetnej krwi, więc od tego czasu królestwem zaczęli władać Namiestnicy. Jego śmierć ostatecznie zakończyła linie rodu Anáriona.
Etymologia[]
Imię Eärnur (jego pełna forma to Eärendur) znaczy "Sługa Morza".
| Poprzednik: Eärnil II |
Król Gondoru 2043 - 2050 TE |
Następca: Aragorn II |