Durin III – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Krasnolud, król Plemienia Durina i władca Khazad-dûm. Był potomkiem i jednym z następców Durina Nieśmiertelnego. Za jego rządów krasnoludowie utrzymywali przyjazne stosunki z elfami z Eregionu. Ponoć to właśnie Durin III otrzymał od złotników z Gwaith-i-Mírdain jeden z Siedmiu Pierścieni. Podczas wojny elfów z Sauronem (1695 – 1701), udzielił wsparcia przyjaciołom – jego poddani (wraz z grupą elfów z Lórien) zaatakowały wojska Władcy Ciemności od tyłu, dzięki czemu Elrond zdołał schronić się w Imladris (1697 rok). Krasnoludowie zaś obronili się przed odwetem Saurona, wycofując się w porę i zamykając za sobą bramy kopalni.
Potomkiem i jednym z następców Durina III był Durin VI.