Duilin (? - PE 510) – wódz Rodu Jaskółki, mieszkaniec Gondolinu. Najszybszy biegacz wśród mieszkańców, mistrz w skokach i najcelniejszy z łuczników. W czasie oblężenia Gondolinu uczestniczył w radzie królewskiej. Później bronił wraz ze swoimi łucznikami północnej bramy miasta. Trafiony ognistym pociskiem Balroga spadł z blanków i rozbił się o skały u podnóża grodu.[1]
Etymologia[]
Jego imię wywodzi się z quenyi i oznacza "wiosenny śpiewak" (określenie jaskółki lub słowika). Z racji takiego pochodzenia nazwy należy wnosić, że był Ñoldorem.[2]
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien (red. Christopher Tolkien), Ostatnie Legendy Śródziemia, roz.: Upadek Gondolinu
- ↑ J.R.R. Tolkien, "Sí Qente Feanor and Other Elvish Writings", w: Parma Eldalamberon XV (red. Christopher Gilson, Arden R. Smith, Patrick H. Wynne, and Bill Welden), s. 22