Domy Umarłych (Domy Mandosa) – mieszkania dusz elfów zlokalizowane na północy zachodnich wybrzeży Amanu. Ich wielkość rosła w miarę przybywania nowych dusz. Czekały tam na swój los w cieniach swoich myśli[1], dlatego mieszkania te były nazywane także Domami Oczekiwania. Zarządzał nimi Námo. Nikt nie mógł bez jego pozwolenia wyjść z Domu Umarłych. Jego żona Vairë ozdabiała wnętrza tkanymi wizerunkami, które zawierały sceny z historii. Z domów tych rozciągał się widok na morze Ekkaia. Po okresie oczekiwania dusze elfów mogły uzyskać nowe ciała, natomiast los dusz ludzkich był nieznany nawet dla Valarów (oprócz Mandosa i Manwë).
Wśród krasnoludów krążyła legenda, że w Domu Mandosa mają oni osobne pomieszczenia, gdzie czekają ćwicząc się w rzemiośle i powiększając wiedzę. Będą im one potrzebne po Dagor Dagorath, gdy będą mieli za zadanie odbudować zrujnowany świa, pomagając Aulëmu[2].
Ciekawostki[]
- Według The Lay of Leithian Lúthien odnalazła tam Berena zatopionego w cieniach swych myśli i uprosiła Mandosa o możliwość powrotu.
- Opis tej krainy został zawarty w The Land of Waiting.
Przypisy
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. III, The Lays of Beleriand, III The Lay of Leithian, „The Unwritten Cantos”
- ↑ J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XI, The War of the Jewels, „Concerning the Dwarves”