(fix) Znacznik: sourceedit |
Znacznik: VisualEditor |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
==Historia== |
==Historia== |
||
− | Dolina zyskała na znaczeniu podczas przybycia Númenorejczyków do Śródziemia, założenia Królestw na |
+ | Dolina zyskała na znaczeniu podczas przybycia Númenorejczyków do Śródziemia, założenia Królestw na Wygnaniu i powstaniu Isengardu między DE 3320 a DE 3430<ref>{{D|DE}}</ref>. Do TE 2759 znajdował się tutaj posterunek królestwa Gondoru, przekazany następnie w posiadanie Sarumanowi, by ułatwić obronę przed ewentualną napaścią Dunlendingów na brody na Isenie, a następnie cały kraj<ref>{{NO|11ab}}</ref>. |
W czasie Wojny o Pierścień dolina była miejscem przemarszu wojsk Białej Ręki oraz ataku entów na Isengard. Po zwycięstwie pod Helowym Jarem podróżował tędy orszak króla Theodena, dążący do Isengardu na pertraktacje z Sarumanem. |
W czasie Wojny o Pierścień dolina była miejscem przemarszu wojsk Białej Ręki oraz ataku entów na Isengard. Po zwycięstwie pod Helowym Jarem podróżował tędy orszak króla Theodena, dążący do Isengardu na pertraktacje z Sarumanem. |
Wersja z 22:33, 16 paź 2019
Dolina Czarodzieja (ang. Wizard's Vale), Nan Curunír – dolina w Śródziemiu, położona u południowych krańców Gór Mglistych, otoczona z północnej, wschodniej i zachodniej strony przez góry oraz na południu wychodząca na królestwo Rohanu. W jej północnej części znajdował się Isengard, a przez całą długość z południa na północ ku Wrotom Rohanu płynęła rzeka Isena[1].
Nazwa doliny pochodzi od czarodzieja Sarumana, który samotnie zamieszkiwał ją przez większość swojego życia od przybycia do Orthanku pod koniec Trzeciej Ery (TE 2759).
Historia
Dolina zyskała na znaczeniu podczas przybycia Númenorejczyków do Śródziemia, założenia Królestw na Wygnaniu i powstaniu Isengardu między DE 3320 a DE 3430[2]. Do TE 2759 znajdował się tutaj posterunek królestwa Gondoru, przekazany następnie w posiadanie Sarumanowi, by ułatwić obronę przed ewentualną napaścią Dunlendingów na brody na Isenie, a następnie cały kraj[3].
W czasie Wojny o Pierścień dolina była miejscem przemarszu wojsk Białej Ręki oraz ataku entów na Isengard. Po zwycięstwie pod Helowym Jarem podróżował tędy orszak króla Theodena, dążący do Isengardu na pertraktacje z Sarumanem.
Charakterystyka
Do momentu zejścia Sarumana na stronę zła, dolina była pięknym zielonym miejscem bogatym w żyzne gleby. Teren był gęsto poprzecinany przez liczne górskie potoki i strumienie, wpadające do centralnie położonej Iseny. Rzeka już tutaj, niedaleko swojego źródła, była potężna i głęboka. Całą okolicę prawdopodobnie porastał las.
Nie od razu po przybyciu czarodzieja do Isengardu krajobraz się zmienił. Dopiero w późniejszym okresie jego panowania i zdrady miejsce to zmieniło się nie do poznania. Dawną bujną roślinność zastąpiły ciernie i chwasty. Po obu stronach gościńca prowadzącego do twierdzy spływały ścieki. Drzew nie było w ogóle. Zostały jedynie zrąbane pniaki, dające świadectwo o niegdyś istniejącym tu lesie. Kraina była strasznie przygnębiająca i panowała w niej głucha cisza. Jedynie niewielkie obszary ziem były uprawiane przez niewolników Sarumana[4].
Po przejęciu kontroli nad Isengardem przez entów okolica powoli powracała do dawnego stanu, a w miejscu samego Kręgu Isengardu powstał Las Strażników[5].
Etymologia
Nan Curunír oznacza w sindarinie nic innego jak westrońskie Dolina Czarodzieja od nan 'dolina' i curunír 'czarodziej'[6].
Przypisy
- ↑ Mapa zachodniej części Śródziemia
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek B Kronika Lat (Kronika Królestw Zachodnich), Druga Era
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Bitwy u Brodów na Isenie”, „Dodatek”, „II”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dwie wieże, „Droga do Isengardu”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, Dwie wieże, „Głos Sarumana”
- ↑ Arkadiusz Kubala, Przewodnik po nazwach miejscowych Śródziemia