Flaga Dol Amroth
Dol Amroth –(sin. Wzgórze Amrotha) jedno z pięciu największych miast Gondoru, znajdujące się na przylądku Belfalas. Stolica regionu Dor-en-Ernil. Rządzili nim potomkowie Galadora, syna Imrazôra Númenorejczyka i elfki Mithrellas, mający tytuł książęcy, który został im nadany około roku 2050 Trzeciej Ery.
Dol Amroth - autorstwa Jana Pospila
Historia
Będąc miastem w nadmorskim położeniu, Dol Amroth był przedmiotem sporadycznych ataków przez korsarzy z Umbaru. Piętnasty książę tego miasta został zabity w bitwie z tymi najeźdźcami w 2746 roku.
Ostatnim znanym nam władcą Dol Amroth był Imrahil, syn Andrahila. Tak jak u jego przodków, także w jego żyłach płynęła krew elfów i ludzi. Miasto zapewne długo jeszcze trwało po Wojnie o Pierścień i upadku Saurona. Ze Śródziemia znikł Cień, dawne królestwa umacniały swe dziedziny, a elfowie odpływali ze Śródziemia; nastał czas człowieka.
Opis
Miasto było położone w południowej części Gondoru, na półwyspie Belfalas. Oprócz samego miasta znajdował się tam port i oddalona o pół mili Morska Wieża (Tirith Aear)[1]. Aż do 1981 roku wypływały stąd statki elfów z Lothlórien. Kraina ta miała niebieską flagę, na której mieścił się biały statek i srebrny łabędź.
Książęta Dol Amroth
Całym regionem i samym portem władają potomkowie Galadora, syna Imrazôra Númenorejczyka (Dúnedaina z Gondoru) i elfki Mithrellas. Przez wieki byli jedną z czołowych rodzin szlacheckich w Gondorze, jako rodzina zawierająca domieszkę krwi elfów. Pierwszy władca regionu, Galador, otrzymał w 2050 roku tytuł książęcy, a jego rodzina zajęła najważniejsze miejsce obok rodziny rządzącej królestwem Gondoru.
Etymologia nazwy
Jego nazwa pochodzi od Amrotha, elfa, który zakochał się w Nimrodel i zginął, gdy wyruszył bez ukochanej do Amanu – w trakcie podróży skoczył do wody wołając jej imię.