Śródziemie Wiki
Advertisement

Daeronelf; mędrzec i jeden z największych pieśniarzy Sindarów z dworu króla Thingola. Zapisał się w historii opracowując najważniejszy wariant pisma cirth tzw. Angerthas Daeron[1][2].

Historia[]

Kiedy Fingolfin, król Ñoldorów świętował nad stawem Ivrin swoje przybycie do Śródziemia, tylko dwóch posłów przybyło z Doriathu od króla Thingola: Daeron i Mablung.[3] Daeron kochał Lúthien, córkę Thingola i Meliany, bez wzajemności. Pomimo to byli dobrymi przyjaciółmi, a Lúthien często tańczyło do muzyki Daerona. Kiedy dowiedział się o miłości Lúthien do śmiertelnika Berena, zdradził ją i doniósł o tym królowi. Ponownie zdradził, gdy Lúthien szukała pomocy. Po jej tajemnej ucieczce przemyślał swoją postawę i poszedł szukać jej przekraczając Ered Luin i przebywając tam długi czas. Niestety nie znalazł jej.[4]

Charakterystyka[]

Daeron był jednym z największych muzyków wśród elfów i ludzi, tylko Maglor, syn Fëanora mógł się zbliżyć do jego poziomu. W Balladzie o Leithian oprócz ich dwóch jest wymieniony jeszcze tylko jeden, Tinfang Gelion. Daeron przyjaźnił się również z Saerosem, śpiewakiem i radnym Thingola[5][6].

Inne wersje legendarium[]

W Opowieści o Tivuniel w Księdze Zaginionych Opowieści Daeron jest bratem Tivuniel i nazywa się Dairon (wcześniej Tifanto). Brał również udział w polowaniu na Karkarasa (późniejszy Carcharoth), choć wcześniej w opowieści wspomniano iż Tifanto/Dairon opuścił Artanor w poszukiwaniu Tinivule, zabłądził "i nie wrócił już do Elfinesse". O jego zaginięciu wspomina się ponownie po powrocie Berena i Tivuniel do Artanoru. Tolkien zastąpił Tifanto biorącego udział w polowaniu na wilka Mablungiem.

Później Tolkien zarzucił pomysł by Dairon był synem Tinwelinta i bratem Tivuniel. Zamiast tego jest wymieniany obok Tinfanga i Ivarego jako jeden z "trzech najbardziej magicznych grajków elfów".

Przypisy

Advertisement