Cienistogrzywy (ang. Shadowfax) – Mearas z Rohanu , koń Gandalfa. Najszybszy wierzchowiec w całym Śródziemiu.
Historia
Cienistogrzywy, jako Władca Koni, nigdy nie pozwalał się nikomu dosiąść, żyjąc w wolności na stepach Rohanu. 20 września 3018 roku Trzeciej Ery Gandalf, przybywszy za sprawą Gwaihira do Edoras, poprosił Théodena o konia. Ten pozwolił mu dosiąść wybrane zwierzę z rohańskich stajni, po czym Gandalf wybrał najlepszego. Dzień później czarodziej znalazł go w stepie, po czym tropił go, aż po dwóch dniach udało mu się go oswoić. Przebył na nim w rekordowym tempie sześciu dni drogę z Rohanu do Hobbitonu, a następnie podążał tropem Frodo przez Shire, Bree do Amon Sul, po czym go odesłał, udając się pieszo w stronę Wrzosowisk Etten. Już jako Gandalf Biały, czarodziej przywołał rumaka myślą i spotkał się z nim na skraju lasu Fangorn, gdzie wyrwały się ku niemu rohańskie konie Legolasa i Aragorna. Gandalf udał się na nim do Edoras, potem zebrał Erkenbranda i innych żołnieży walczących w drugiej bitwie u brodów na Isenie by poprowadzić ich do Helmowego Jaru. Następnie przybył nim do Isengardu. Wraz z Pippinem Gandalf udał się na grzbiecie Cienistogrzywego w błyskawicznym tempie do Minas Tirith, gdzie brał udział w bitwie na Polach Pellenoru. Cienistogrzywy towarzyszył Gandalfowi także podczas podróży do Morannonu. Był wierzchowcem czarodzieja także po Wojnie o Pierścień, a w 3021 roku Trzeciej Ery wraz z nim odpłynął Prostą Drogą do Amanu[1].
Charakterystyka
Pod koniec Trzeciej Ery zapewne najwspanialszy z żyjących w Śródziemiu koni, a jego przedkowie pochodzili z Zachodu. Był większy i o wiele szybszy niż inne konie, miał także bardzo lekki chód. W dzień jego sierść lśniła srebrzyście, w nocy zaś przybierała barwę cienia, tak, że mógł on przemykać niepostrzeżenie.
Adaptacje
W filmach P.Jacksona jego sierść ma po prostu biały kolor, i, mimo iz jest pięknym koniem, jego wygląd nie oddaje szczególnej szlachetności wierzchowca, opisanej w książce.
Ciekawostki
- W przekładzie Marii Skibniewskiej nosił imię Gryf, lecz zmieniono je w wydaniu poprawionym z 1996 roku na Cienistogrzywy.