Śródziemie Wiki
Nie podano opisu zmian
Znacznik: rte-wysiwyg
Znacznik: VisualEditor
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 12 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
  +
{{Infobox/postać
{{Postać/frodo
 
 
|Imię = Cienistogrzywy
 
|Imię = Cienistogrzywy
 
|Obraz = Cienistogrzywy.jpg
 
|Obraz = Cienistogrzywy.jpg
 
|Tytuły = Władca Koni
 
|Tytuły = Władca Koni
 
|Lata życia = Nieznane
 
|Lata życia = Nieznane
|Rasa = Mearas
+
|Rasa = Koń ([[mearasy|mearas]])
 
|Kraina = Rohan
 
|Kraina = Rohan
|Płeć = Mężczyzna
+
|Płeć = Ogier
  +
|Kolor włosów = Srebrzyste|Podpis pod obrazkiem = Cienistogrzywy w filmowej adaptacji P. Jacksona}}
|Kolor włosów = Białe}}
 
'''Cienistogrzywy''' ({{lang|ang|Shadowfax}})– [[Mearasy|Mearas]] z [[Rohan]]u , koń [[Gandalf]]a. Najszybszy wierzchowiec w całym [[Śródziemie|Śródziemiu]].
+
'''Cienistogrzywy''' ({{lang|ang|Shadowfax}}) – [[Mearasy|mearas]] z [[Rohan]]u, koń [[Gandalf]]a. Najszybszy wierzchowiec w całym [[Śródziemie|Śródziemiu]].
  +
  +
== Historia ==
  +
Cienistogrzywy, jako Władca Koni, nigdy nie pozwalał się nikomu dosiąść, żyjąc w wolności na stepach [[Rohan]]u. 20 września [[TE 3018|3018 roku Trzeciej Ery]] Gandalf, przybywszy za sprawą [[Gwaihir]]a do [[Edoras]], poprosił [[Théoden]]a o konia. Ten pozwolił mu dosiąść wybrane zwierzę z rohańskich stajni, po czym Gandalf wybrał najlepszego. Dzień później czarodziej znalazł go w stepie, po czym tropił go, aż po dwóch dniach udało mu się go oswoić. Przebył na nim w rekordowym tempie sześciu dni drogę z Rohanu do [[Hobbiton]]u, a następnie podążał tropem [[Frodo Baggins|Frodo]] przez [[Shire]], [[Bree (miasto)|Bree]] do [[Wichrowy Czub|Amon Sul]], po czym go odesłał, udając się pieszo w stronę [[Wrzosowiska Etten|Wrzosowisk Etten]]. Już jako Gandalf Biały, czarodziej przywołał rumaka myślą i spotkał się z nim na skraju lasu [[Fangorn]], gdzie wyrwały się ku niemu rohańskie konie [[Legolas]]a i [[Aragorn II|Aragorna]]. Gandalf udał się na nim do Edoras, potem zebrał [[Erkenbrand]]a i innych żołnieży walczących w [[Druga bitwa u brodów na Isenie|drugiej bitwie u brodów na Isenie]] by poprowadzić ich do [[Helmowy Jar|Helmowego Jaru]]. Następnie przybył nim do [[Isengard]]u. Wraz z [[Pippin]]em Gandalf udał się na grzbiecie Cienistogrzywego w błyskawicznym tempie do [[Minas Tirith]], gdzie brał udział w [[Bitwa na Polach Pelennoru|bitwie na Polach Pellenoru]]. Cienistogrzywy towarzyszył Gandalfowi także podczas podróży do [[Morannon]]u. Był wierzchowcem czarodzieja także po [[Wojna o Pierścień|Wojnie o Pierścień]], a w [[TE 3021|3021 roku Trzeciej Ery]] wraz z nim odpłynął [[Prosta Droga|Prostą Drogą]] do [[Aman]]u<ref>J.R.R. Tolkien; [[Listy]]; [[List 268]]</ref>.
  +
  +
== Charakterystyka ==
  +
Pod koniec [[Trzecia Era|Trzeciej Ery]] zapewne najwspanialszy z żyjących w Śródziemiu koni, a jego przodkowie pochodzili z Zachodu. Był większy i o wiele szybszy niż inne konie, miał także bardzo lekki chód. W dzień jego sierść lśniła srebrzyście, w nocy zaś przybierała barwę cienia tak, że mógł on przemykać niepostrzeżenie.
  +
  +
== Przedstawienie w adaptacjach ==
  +
=== [[Władca Pierścieni (trylogia filmowa)]] ===
  +
W filmach [[Peter Jackson|Petera Jacksona]] jego sierść ma po prostu biały kolor i, mimo iż jest pięknym koniem, jego wygląd nie oddaje szczególnej szlachetności wierzchowca, opisanej w książce.
   
== Cienistogrzywy i Gandalf ==
 
Gdy Gandalf Biały udał się za sprawą [[Gwaihir]]a do [[Edoras]], poprosił [[Théoden]]a o konia. Ten pozwolił mu dosiąść wybrane zwierzę z rohańskich stajni, po czym Mithrandir wybrał najlepszego. Cienistogrzywy służył czarodziejowi długo, przyczynił się do odnalezienia rumaków [[Legolas]]a i [[Aragorn II|Aragorna]], pożyczonych z Kraju koni oraz brał udział w bitwach. Wraz z Gandalfem odpłynął [[Prosta Droga|Prostą Drogą]] do [[Aman]]u.
 
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
 
* W przekładzie [[Maria Skibniewska|Marii Skibniewskiej]] nosił imię ''Gryf'', lecz zmieniono je w wydaniu poprawionym z 1996 roku na ''Cienistogrzywy''.
 
* W przekładzie [[Maria Skibniewska|Marii Skibniewskiej]] nosił imię ''Gryf'', lecz zmieniono je w wydaniu poprawionym z 1996 roku na ''Cienistogrzywy''.
  +
{{Przypisy}}
[[Kategoria:Konie]]
 
  +
 
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta]]
  +
[[Kategoria:Żyjące istoty]]
 
  +
[[de:Schattenfell]]
[[Kategoria:Wierzchowce]]
 
  +
[[en:Shadowfax]]
  +
[[es:Sombragrís]]
  +
[[fr:Gripoil]]
  +
[[it:Ombromanto]]
  +
[[ru:Скадуфакс]]

Wersja z 08:19, 19 lis 2018

Cienistogrzywy (ang. Shadowfax) – mearas z Rohanu, koń Gandalfa. Najszybszy wierzchowiec w całym Śródziemiu.

Historia

Cienistogrzywy, jako Władca Koni, nigdy nie pozwalał się nikomu dosiąść, żyjąc w wolności na stepach Rohanu. 20 września 3018 roku Trzeciej Ery Gandalf, przybywszy za sprawą Gwaihira do Edoras, poprosił Théodena o konia. Ten pozwolił mu dosiąść wybrane zwierzę z rohańskich stajni, po czym Gandalf wybrał najlepszego. Dzień później czarodziej znalazł go w stepie, po czym tropił go, aż po dwóch dniach udało mu się go oswoić. Przebył na nim w rekordowym tempie sześciu dni drogę z Rohanu do Hobbitonu, a następnie podążał tropem Frodo przez Shire, Bree do Amon Sul, po czym go odesłał, udając się pieszo w stronę Wrzosowisk Etten. Już jako Gandalf Biały, czarodziej przywołał rumaka myślą i spotkał się z nim na skraju lasu Fangorn, gdzie wyrwały się ku niemu rohańskie konie Legolasa i Aragorna. Gandalf udał się na nim do Edoras, potem zebrał Erkenbranda i innych żołnieży walczących w drugiej bitwie u brodów na Isenie by poprowadzić ich do Helmowego Jaru. Następnie przybył nim do Isengardu. Wraz z Pippinem Gandalf udał się na grzbiecie Cienistogrzywego w błyskawicznym tempie do Minas Tirith, gdzie brał udział w bitwie na Polach Pellenoru. Cienistogrzywy towarzyszył Gandalfowi także podczas podróży do Morannonu. Był wierzchowcem czarodzieja także po Wojnie o Pierścień, a w 3021 roku Trzeciej Ery wraz z nim odpłynął Prostą Drogą do Amanu[1].

Charakterystyka

Pod koniec Trzeciej Ery zapewne najwspanialszy z żyjących w Śródziemiu koni, a jego przodkowie pochodzili z Zachodu. Był większy i o wiele szybszy niż inne konie, miał także bardzo lekki chód. W dzień jego sierść lśniła srebrzyście, w nocy zaś przybierała barwę cienia tak, że mógł on przemykać niepostrzeżenie.

Przedstawienie w adaptacjach

Władca Pierścieni (trylogia filmowa)

W filmach Petera Jacksona jego sierść ma po prostu biały kolor i, mimo iż jest pięknym koniem, jego wygląd nie oddaje szczególnej szlachetności wierzchowca, opisanej w książce.

Ciekawostki

  • W przekładzie Marii Skibniewskiej nosił imię Gryf, lecz zmieniono je w wydaniu poprawionym z 1996 roku na Cienistogrzywy.

Przypisy

  1. J.R.R. Tolkien; Listy; List 268