Cemendur (3399 DE[1] - 238 TE)[2][1] − czwarty król Gondoru, syn Meneldila.
Biografia[]
Cemendur objął tron po swoim ojcu w wieku 200 lat i rządził przez kolejne 80. O jego panowaniu nie wiadomo nic, poza tym, że były to lata pokoju i wzrastającego dobrobytu. Jego następcą został jego syn, Eärendil.[3]
Etymologia[]
Cemendur jest imieniem pochodzącym z quenyi ale jego znaczenie nie jest pewne. Najpewniej oznacza ono "Sługa Ziemi" lub "Ziemia-sługa" od słów cemen ("Ziemia") i -(n)dur ("Sługa").
Inne wersje Legendarium[]
W Ludach Śródziemia w rozdziale Dziedzice Elendila wyjaśniono, że w historii tekstowej tej sekcji istniały trzy manuskrypty. Manuskrypt A zawierał Południową Linię Gondoru i wydawał się być pierwszym etapem kompozycji. Manuskrypt B dodał Północną Linię i zaczął jako czysta kopia A dla Południowej linii, ale został mocno poprawiony. Manuskrypt B doprowadził do Manuskryptu C, dobrej kopii (ale z późniejszymi poprawkami), która doprowadziła do ostatecznego maszynopisu D. We wcześniejszych Manuskryptach A i B imię Cemendur zapisywano przez „K” i żył on od 3389 DE do 228 roku TE a nie 3399 DE do 238 roku TE.[1]
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 J.R.R. Tolkien, red. Christopher Tolkien Historia Śródziemia t. XII, The Peoples of Middle-earth, „The Heirs of Elendil”
- ↑ J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni, "Powrót Króla", Dodatek A Kroniki królów i władców, "Królowie Númenoru", Gondor i spadkobiercy Anáriona
- ↑ J.R.R. Tolkien, Christopher Tolkien (red.), Niedokończone opowieści, „Aldarion i Erendis. Żona marynarza”